Misschien zijn het de nieuwe medicijnen, of dat ik ze dit jaar heel secuur en op tijd heb ingenomen. Of dat het zoveel geregend heeft.
Maar ik ben zo blij dat ik geen last heb van die kleaute hooikoorts.
Misschien zijn het de nieuwe medicijnen, of dat ik ze dit jaar heel secuur en op tijd heb ingenomen. Of dat het zoveel geregend heeft.
Maar ik ben zo blij dat ik geen last heb van die kleaute hooikoorts.
Zo lang ik me kan herinneren heb ik, heftig, hooikoorts. Alle leuke activiteiten bij mooi weer werden verpest. Zwemmen in het Rutbeek, fietsen, voetballen, wandelen, kamperen. Zo kut.
Dit hele jaar ben ik klachtenvrij geweest. Helemaal niets, geen last van ogen, neus, niet 's nachts wakker. Deze week was volgens de voorspellingen de zwaarste week voor hooikoorts. Niets gemerkt.
Vandaag heb ik de hele dag in het gras liggen lezen.
Kan wel huilen.
Korte berichten, losse afbeeldingen, hersenspinsels, snelle updates om gedachteloos doorheen te scrollen.
Postits Er zijn 130 nieuwe Postits.Daphne en ik hebben eigenlijk altijd gedaan met een goedkope tweedehands inrichting. Weggevertjes van vrienden, familie en kringloop. Daar is niets mis mee.
Het is woensdaggochtend. Wij staan, zonder enige vorm van vervoer, op camping Morgenrood in Oisterwijk. Auto staat weggesleept op een industrieterrein in Hulten. Sleutel van de auto ligt bij café Lokaal Zeven in Tilburg.
Covid veroorzaakt ontelbare doden. Presidenten wereldwijd manipuleren verkiezingen. Klimaatverandering veroorzaakt binnenkort een wereldwijde ramp. Maar, over 2 weken is het prinsjesdag. En dat betekent koopkrachtplaatjes.
Vorige week een eindeloze lijst met alles waar ik he-le-maal klaar mee ben in Schiedam, afgesloten met 2 stanza's hekelpoezie eindigend met de woorden "Stik dan toch ook in je afval". Maar er is ook een andere kant natuurlijk.
Terug naar het normale deel van Nederland. Het oosten. In januari verhuizen we naar Deventer. Dit zijn een aantal dingen die ik niet ga missen aan Schiedam (en de Randstad).
Tijdens de coronacrisis zit ik in mijn eentje op mijn studeerkamer een beetje te programmeren. Geen bier met vrienden, geen Dungeons & Dragons, geen werk, geen kerk. Gelukkig heb ik nu tijd om over andere dingen te schrijven.
Goed. Je zit thuis en wilt graag videocontact hebben met collega's, vrienden, familie of zelfs je schoonmoeder. Hoe doe je dat?
In theorie is het zo ontzettend gemakkelijk. Je brengt je auto naar de garage en krijgt dan een tijdelijke leenauto mee. De praktijk echter is nét iets anders.
Ik schrijf hier graag gevatte stukjes met venijnige observaties en scherpe inzichten over mijn werk, kerk en leven. Vandaag niet, vandaag gaan we even 1000 nerdy doen.
Afgelopen week zat ik een Hertog Jan Grand Prestige te drinken bij het wetenschapscafé in Leiden. Ik wist nog niet dat de avond vreemd zou worden, erg, erg vreemd. Oh lieve hemel.
Uitkijkend over een stad waar ik niet thuis ben, nadenkend over het dorp dat ik niet meer snap. Ken je het verschil tussen anywheres en somewheres? Anywheres voelen zich overal thuis, somewheres voelen zich thuis op één specifieke plek. Daarover even een korte gedachte.
Weekendje met mijn pa in Leuven. Ik heb een heel aantal leuke Leuvense weetjes te delen, een nieuwe filosofie die ik wil presenteren en een affaire die ik moet omschrijven. Let's go.
Vorige week zondag was het moment dat ik mij realiseerde dat ik geen twintig meer ben. Ik mag dit zeggen, ik werd vorige maand dertig.
Kantoorverhuizingen zijn raar. En chaotisch. Afgelopen week trokken wij naar ons nieuwe pand, eventjes een paar kanttekeningen van me afschrijven hoor.
As he does so often Henry Cardigan sits in a quiet corner of a rundown tavern. The kind where conversations are whispered, tempers flare hot and the beer is served warm.