Misschien zijn het de nieuwe medicijnen, of dat ik ze dit jaar heel secuur en op tijd heb ingenomen. Of dat het zoveel geregend heeft.
Maar ik ben zo blij dat ik geen last heb van die kleaute hooikoorts.
Misschien zijn het de nieuwe medicijnen, of dat ik ze dit jaar heel secuur en op tijd heb ingenomen. Of dat het zoveel geregend heeft.
Maar ik ben zo blij dat ik geen last heb van die kleaute hooikoorts.
Zo lang ik me kan herinneren heb ik, heftig, hooikoorts. Alle leuke activiteiten bij mooi weer werden verpest. Zwemmen in het Rutbeek, fietsen, voetballen, wandelen, kamperen. Zo kut.
Dit hele jaar ben ik klachtenvrij geweest. Helemaal niets, geen last van ogen, neus, niet 's nachts wakker. Deze week was volgens de voorspellingen de zwaarste week voor hooikoorts. Niets gemerkt.
Vandaag heb ik de hele dag in het gras liggen lezen.
Kan wel huilen.
Korte berichten, losse afbeeldingen, hersenspinsels, snelle updates om gedachteloos doorheen te scrollen.
Postits Er zijn 130 nieuwe Postits."Quick, Rogen!", the commander cried almost panicked as he points to a large beast running away in the distance, "get that fucking Orc messenger"! A burly dwarf steps forward.
Mogelijk ligt het aan mij. Ik blijf het ongemakkelijk vinden om met een groep grotendeels hoogopgeleide goedverdienende witte westerlingen te spreken over dankbaarheid. Niet slecht, niet hypocriet, gewoon ongemakkelijk.
Als je het nieuws hoort, de beelden ziet, de berichtgeving leest. Als je bang bent. #Utrecht
Heb jij, ergens in een laatje, een kadokaart liggen? Zoek die voor de grap eens op. Heb je em? Kijk eens naar de eerste 4 cijfers, 75% kans dat die 6064 zijn.
Deze ochtend, in de kerk. Achter het hele podium hingen er stapels linten in de kleuren van de regenboog. Een uit de hand gelopen zondagschool knutselproject van een eerdere week. Had nog opgeruimd moeten worden. Glimlach op mijn gezicht.
Enkele weken geleden hebben we als kring een stuk van de #kerkasiel dienst gevuld. Daar heb ik erg van genoten, laat ik een paar kanttekeningen delen.
Enige tijd geleden ontdekte ik dat ik toch echt niet meer goed kan zien. Het begon allemaal met dat ik op mijn telefoon een mailtje zag. Het was de energieleverancier die om onze meterstanden vroeg.
Ik houd het vandaag kort. Het is vandaag de laatste mooie dag van het jaar (en nu echt, heus, echt de laatste dag). Dus ik zit op een terrasje*.
Daphne en ik zijn dus redelijk vlakbij elkaar jarig. Dat betekent dat het plan ontstond om al onze vrienden en familie tegelijk uit te nodigen in ons 60m2 sociale huurflatje. En aangezien wij op dat moment blijkbaar dronken waren besloten we dat we geen enkel probleem met dat plan zagen.
Laat ik eerlijk zijn. Het is natuurlijk super vet om als provinciaal vanuit een gehucht in het oosten naar de randstad te verhuizen om daar te gaan urbanismen. Maar stiekem ben ik hier toch nog niet helemaal gesetteld. Dat is waarom de kring waar Daphne en ik nu heen gaan zo prettig is. Het is zo'n enorme bak met herkenning. Laat ik dat toelichten.
Een vriend van me heeft een zoon gekregen en wij waren uitgenodigd op een babyborrel. Daarover wist ik drie dingen. Één, het kind is 1.5 maand oud. Twee, het was bij de geboorte 4500 gram en drie, ik moest een leuk pakje als kado kopen. Kortom, ik deed wat iedere weldenkende jongeman deed. Ik belde mijn moeder.
Gisteren zat ik met Joram, één van mijn beste vrienden, in de Rotterdamse Biergarten. We spraken over games, boeken, vrouwen en politiek. Hoe dat gaat. Tot dusver niets noemenswaardigs. Totdat we hem zagen lopen.
Twee keer in de maand zit ik samen met een groep vrienden en we spelen Dungeons en Dragons. Waarom in vredesnaam? Wat, uberhaubt, is het? Wat maakt het leuk?
Goed. Welkom bij de twee-jaarlijkse post waarin ik vertel dat ik mijn complete website weer eens opnieuw gebouwd heb.
Sinds enige tijd lopen Daphne en ik bij een kerk hier in de buurt rond. Laat ik daar eens wat observaties over optekenen. Het is een tikkeltje onwennig om een kerk rond te lopen waar je niet iedereen kent, en waar ook niet iedereen jou kent. Geeft de nodige onzekerheid. En ook veel vragen. Kan ik knipogen naar willekeurige dames? Kan ik gewoon de keuken inlopen om koffie te pakken? Mag je overdreven joviaal doen met de handschudpersoon bij de deur (een maf universeel kerkgebruik dat afgeschaft moet worden) of die persoon feliciteren met haar verjaardag?