Stille tijd. Of: Uithijgende jonge mensen die bezweet tegen elkaar aan liggen.
Graag wil ik deze keer enige notities maken over een welbekend en te vaak besproken christelijk verschijnsel. Stille tijd. En stille tijd kan heel veel dingen zijn. Voor sommigen is stille tijd een term die christenen gebruiken om tegen andere christenen te zeggen hoe braaf ze elke dag Bijbellezen en bidden. Voor anderen is stille tijd dagelijks weer een verfrissing in geloof door eenvoudigweg te bidden, Bijbel te lezen, over gevoelens te kleien, je lievelingspsalm hardop biddend te mediteren en moeilijke diepgravende vragen te stellen bij maatschappelijk redelijk oninteressante dogma's.
- wo. 5 okt. 2011 09:39:00
- Dagboek van een Nar
Voor mijzelf is stille tijd een jeukterm die me altijd weer doet denken aan 70 jaar oude vrouwelijke neo-hippies die in bloemetjesjurken lopen, een leesbrilletje hebben en braafchristelijke dichtbundels schrijven.
Vooraf wil ik graag benoemen dat ik alle metaforen, beelden en uitwerkingen van dit thema overgenomen heb van de dominee die gisteravond bij NSE sprak. Dus commentaar op de expliciet seksuele inhoud van onderstaand stuk lijkt me overbodig, de dominee deed het ook.
Stille tijd kan ontzettend veel betekenen. Voor jou betekent het iets anders dan voor een ander en zo beleeft iedereen stille tijd op zijn eigen unieke manier. Allemaal mooi en aardig, maar stille tijd is natuurlijk gewoon alleen intimiteit met God. Misschien dat ik dat het beste kan uitleggen aan het volgende beeld. Twee oudere mensen die 's avonds in de avondschemer zitten en samen op de veranda een glaasje thee drinken. Zij pakt dan zijn hand. En eventjes is alles goed, samen denken ze terug aan alle intieme momenten van ruwe, ongetemde, liefde die ze tijdens hun leven vele malen per etmaal mogen hebben genieten, en dat is mooi. Schijnt.
Misschien is het wel beter uit te leggen aan de hand van een jong stel. Overdreven verliefd. Die nadat ze alles met elkaar gedeeld hebben, hun hele leven en alles dat erbij hoort, elkaar met huid en haar verslonden hebben en plakkerig en bezweet tegen elkaar aanliggen. In dat moment, gewoon bij elkaar zijn, dan is alles goed.
Nu, en zo is stille tijd ook. Blijkbaar.
Nogmaals herriner ik iedereen er aan dat ik al deze beelden letterlijk overgenomen heb van het verhaal van de dominee van gisteravond. Ok, ik laat misschien wat context weg.
Maar om het verhaal dan toch compleet te maken. Andere beelden die gisteravond de revue passeerden: heel braaf doen, natuur, kleien, allerlei moeilijke woorden, 400 jaar wachten en een oude vrouw. Brr. Verderop ging het nog even over heet verlangen, vuur en vlam, liefde. Aan het eind van de avond wilde de dominee nog even nadenken over werkvormen van stille tijd. Leek me onverstandig.
Maar toch. Wat moet ik met dergelijke beelden? Dit is allemaal erg disturbing. Help! Vroeger gingen mijn gedachten af en toe wel eens als volgt (en dat mag natuurlijk niet, maar de geest is gewillig docht het vlees zwak): oeh, een mooie vrouw. OH! Niet aan denken! Denk aan Bijbelstudie! Bidden! Stille tijd!
Tegenwoordig gaan mijn gedachten als volgt: oeh, een mooie vrouw. OH! Denk aan stille tijd! AH! NOG ERGER! HOU ER MEE OP! THE AGONY! Denk aan wiskunde! Calculus! Algebra! KANTKLOSSEN!
Nu, laat ik hier nog dit over zeggen. Het was gisteren wederom een goede, geslaagde avond. Peet Wijchers (de dominee) maakte op mooie manier duidelijk wat stil zijn bij God en intimiteit met God betekent. Ok, het was een tikkeltje braafchristelijk en ietwat oncreatief, maar wel degelijk goed.
Maar ja, als ik daar een diepgravende analyse over ga schrijven waarbij ik vooral behandel hoe ik me voelde gisteravond. Dan zouden zelfs mijn moeder en tante niet meer op deze site komen. Kijkcijfers! (oh, en: Hoi mam)
Zo. Als dit niet genoeg is om toch weer een quote in aankomende NSENext te krijgen weet ik het ook niet meer.
Plaats een reactie