Occupy, koffie, spandoeken en 1%
Ik ben een student, ik studeer Technische Bedrijfskunde en heb een passie voor ontwerpen, creativiteit, gadgets, techniek, muziek, humor en gekkigheid. Om mijn studie (en eten) te bekostigen werk ik hard als freelance websiteontwerper en -ontwikkelaar. Daarbij loop ik het risico dat ik soms niet genoeg verdien in een maand en ik moet dus slim met geld omgaan. Ik geef geen geld uit aan bier in een kroeg, leuke uitjes of dure kleren. Ik heb een niet te duur telefoonabonnement en een budget laptop. Ik koop niet elke twee jaar een nieuwe smartphone.
- di. 10 jan. 2012 14:46:00
- Meuk
Ik schaam me er niet voor eten te kopen bij de Lidl of kleding bij de Zeeman. De productiekosten bij Zeeman of andere kledingzaken zijn exact even hoog en het fairtrade beleid is er beter dan bij vele concurrenten. Ik heb geen leningen, koop geen producten op afbetaling, heb geen creditcard, geen auto en een tweedehands fiets.
Ik accepteer dat ik voor alles zelf zal moet werken, net als iedereen. Sommige dingen zullen me wel gegeven worden en dat is mooi, maar op geen enkele basis heb ik daar recht op. Als ik later geen baan vind ga ik door met freelance werkzaamheden als webontwikkelaar. Mocht dat niet genoeg opbrengen dan werk ik niet genoeg. Of er is gewoon geen vraag naar mijn type werkzaamheden en dan moet ik dus iets anders vinden. Als dat niet lukt is dat mijn eigen risico en iemand anders zou dat niet moeten dragen. Het is goed dat er dingen zijn als uitkeringen, maar die mogen an-sich nooit een reden zijn om niet meer te werken.
Ondanks dat ik een student ben die zuinig aan moet doen ben ik in staat om alles fairtrade te kopen, groente bij de socialewerkplaats te halen en bij al mijn aankopen te letten op het productie- en afvalproces. Als ik dat kan, dan kan iedereen dat. Ik repareer, vervang niet, en schaf producten aan die robuust zijn. Voor nu probeer ik op die manier iets bij te dragen aan de wereld. En daarmee doe ik volgens mij meer dan velen die een bankje zitten warm te houden onder een spandoek (met een guchi bril en een kop alex meijer koffie).
Hoewel ik niet denk dat het nodig is dat iedereen zich inzet in ontwikkelingswerk hoop ik daar zelf wel terecht te komen. Microkredieten vind ik een fantastische ontwikkeling, en hoewel verre van perfect is het mijn passie om daar ooit iets in bij te dragen.
Tot die tijd doe ik mijn best bij mijn studie, geef ik mijn geld verstandig uit en zal ik nooit anderen de schuld geven van mijn eigen slechte beslissingen.
Hoewel ik een groot deel van de idealen van de occupy beweging deel zal ik niet in een hoekje onder een spandoek gaan zitten miepen. Ik zal niet zitten klagen zonder mee te werken aan oplossingen.
Ik ben Dinand en ik hoor niet bij de 99%. Als jij daar wel bij wilt horen is dat je eigen keus. Dummies
Plaats een reactie