De Nederlandse kerkgeschiedenis en hardlopen in een evangelische gemeente
De afgelopen tijd zijn we met een groepje na afloop van StudentAlpha langs een aantal kerken aan het gaan. Echt extreem aan het kerkshoppen. Als degelijke orthodoxe christen heb ik natuurlijk een enorme moeite met kerkshoppen. Het constant op zoek zijn naar een kerk waar je je lekker voelt totdat je uiteindelijk bij een heel "vrije" evangelische of pinkster gemeente uitkomt om vervolgens helemaal af te haken. Want hele "vrije" evangelische of pinkster gemeenten daar moet je altijd zo vrolijk en vol geloof zijn. En de koffie is er karig.
- di. 6 mrt. 2012 13:28:00
- Dagboek van een Nar
En nieuw record. Ik dwaal af voordat ik begonnen ben.
Om door te gaan, na afloop van zo'n kerkdienst mag ik dan als een echte veteraan met wat uitleg en nuances een beetje te helpen met napraten. Leuk om te doen. Het levert mooi materiaal op om eens iets over te schrijven. En moet toch zeggen dat ik nu voor het eerst in mijn leven concreet iets heb aan het feit dat ik ooit de Nederlandse kerkgeschiedenis in m'n hoofd moest stampen. 1834 afscheiding, 1886 doleantie, het reveil, het ontstaan van de kerken in de evangelische hoek. Afgelopen paar zondagen was voor het eerst dat er mensen daadwerkelijk geïnteresseerd luisterden naar de achtergrond van kerken.
Schrikbarend. Kerkgeschiedenis hoort niet relevant te zijn.
En door.
Afgelopen zondag waren we in de evangelische gemeente. Waar de dienst een beetje geleid en aan elkaar gepraat werd door JJ. En JJ is echt zo'n mannetje. Zo'n enthousiaste bom inspiratie. Zo'n echte evangelische dude. Genoot er wel van.
Nou, deze kerk was er dus eentje in het rijtje "vrije" evangelische gemeenten. Maar dan eentje die al wat langer bestaat en dus de hele notitie dat met de komst van hún kerk het licht in Nederland nu echt door zal breken al kwijt is en ze over het algemeen iets genuanceerder zijn. En dan zijn ze best te doen op zondagochtend. Zo ook deze dienst, niets geks, aanbiddingsband met liedjes, getuigenis met tranen, spreker met een persoonlijk verhaal. Vink vink vink.
Het verhaal van de spreker was ook wel te doen. Hoewel, het was een man van 60 die ons probeerde te doen geloven dat hij goed was in hardlopen. Als in, serieus. Vertelde hoe hij altijd halverwege de jongelui (die te hard van stapel liepen) inhaalde en ze dan even een sneer gaf. Gelukkig noemde hij z'n 5km tijd nog even. Meh, ik zou dat stukje hardlopen wel aandurven, komen we elkaar ook halverwege tegen, als ik weer terug loop. Dummy.
Rest van het verhaal exact hoe je dat in een evangelische kerk verwacht. In een Bijbeltekst gelegde metaforen die er niet zijn, meer het persoonlijke verhaal van de spreker dan tekstuitleg en een ongezonde focus op Israël, eindtijd en de duivel. Maar over het algeheel toch wel weer acceptabel.
Aan het eind van de dienst in de wandelgang nog op vakkundige wijze JJ ergens op gewezen, ik vind dat je niet in gebed die dingen moet noemen waarvan je hoopt dat de zaal ze leert, via het plafond bidden heet dat. Groepje van StudentAlpha stond er verbouwereerd bij, misschien was ik wat heftig. Heb ze uitgelegd dat ik dit soort dingen mag, want ik ben toch gek.
Hoop dat JJ het ook kon hebben, ik mag die man enorm.
Plaats een reactie