




Visionaire zaken en ander geneuzel
Oh ja. Dus blijkbaar ga ik volgend jaar in het bestuur van de Navigators. Samen met 4 andere dodo's die bereid zijn om hun tijd en energie daar in te steken. Ik was gevraagd om dat te doen. Stond op het punt om nee te zeggen omdat het qua studie niet uit kan toen ik me bedacht dat het me wel heel erg leuk leek. Kortom, een proces van veel te lang wikken, wegen, financiën uitzoeken, multicriteria-analyses maken, praten met bekenden, aanpassingen doen aan eerdergenoemde multicriteria-analyses en uiteindelijk nog niet weten wat ik moest. Toch maar besloten wel te doen.
- wo. 14 mrt. 2012 01:27:00
- Dagboek van een Nar
Toen eenmaal de keuze gemaakt was begon het leuke deel. Baasje uithangen. Afgelopen donderdag als eerste maar met Jan Oene gaan squashen, die overigens voorzitter gaat worden. Als echte old boys. Tussendoor al vast wat elitaire kennismakingsactiviteiten bedacht. Ja, dat word vast mooi de komende tijd.
En gister was de dag dat we elkaar eindelijk voor het eerst zouden gaan ontmoeten. Dat gaat altijd in de vorm van één of andere maffe "verrassings-speurtocht", waarbij je elkaar dan halverwege tegenkomt. Dus toen Jorrit vrijdag meldde dat ik maandag om 12:30 voor een "heel belangrijk gesprek" op de UT moest zijn wist ik wel hoe laat het was.
Sommigen van ons, die slim genoeg waren te vragen wie er nog meer in het bestuur zouden komen, waren al op de hoogte wie de rest zou zijn. Anderen niet. Had eigenlijk alle intentie om zodra de speurtocht begon een sms te sturen "Hallo Allemaal, leuk en aardig, maar ik zit met 5 Guinnes bij Molly Malones. Zie jullie daar zo wel". Maar dat zou de hele opzet wel een beetje ondermijnen, dus toch maar vanaf gezien.
Goed. Rest van de speurtocht. Flauwe opdrachtjes. Samenwerken. Op enig moment stonden we met alle onderdelen om een luchtbed op te pompen op een grasveld. Dat wil zeggen, Eline, Geert Jan, Albert en ik waren daar. Jan Oene miste nog. Eigen initiatief is belangrijk, dus we besloten dat ding op te blazen om op het gras te gaan liggen luieren in de lekkere zon. Helaas kwam Jan Oene alweer langs met de volgende opdracht. Moesten ergens in een vijver een fles uit het water halen.
Dus, onder toeziend oog van een heleboel kantoorklerken der UT verloor ik helaas met steen-papier-schaar en mocht dientengevolge mijzelf op het gammele luchtbed begeven. Koud water, bevroor m'n handen. Stomme opdracht. Maar wel droog gebleven. Appeltje eitje. Dat zal ze leren.
Uiteindelijk eindigden we in vergaderzaal 4 alwaar we op audiëntie kwamen van het huidig bestuur en daar een aantal strenge vragen kregen. Gaap. Was blij dat in ieder geval Erwin, de voorzitter en vragensteller, het geheel serieus nam. Goed, nadat we allemaal een blaatverhaal hadden opgehangen begon Erwin ook nog het één en ander af te steken. Iets met de afzonderlijke onderdelen van het luchtbed en de pomp en dat de onderdelen van Albert en mij niet nodig waren.
Ik had mijn jas al in de hand en stond bij de deur toen hij me duidelijk maakte dat dat ook niet de bedoeling was.
Oh, stom van me. Ik vond het gewoon saai.
Het geheel eindigde met champagne drinken en taart eten. Want dat hoort er blijkbaar bij. Goede taart overigens. De champagne was strikt genomen geen champagne, maar mouserende witte wijn van 7.50 bij de LIDL. Maar kon hem wel hebben.
Enfin. Vanavond worden we aan de vereniging gepresenteerd. Het bestuur presenteren is een soort van opgepimpte slavenmarkt. 5 getalenteerde mensen die zich een jaar willen inzetten voor NSE worden op het podium gezet en door de volledige vereniging nauwkeurig onderzocht. "Hallo, wij zijn jullie sloofjes voor volgend jaar". "Wie wil ons gebit komen inspecteren?"
Althans, dat is een beetje hoe ik het me voorstel voor vanavond. Vraag me erg af hoe de reacties zijn.
Reacties waren verbazingwekkend positief. Tijdens het introfilmpje werd er tijdens het zichtbaar worden van de personen oprecht geklapt en gejuicht. En ook de 1 op 1 reacties tijdens het handen schudden waren oprecht en zeer positief. Geloof echt dat NSE tevreden was met haar nieuwe bestuur. Gelukkig maar, zou anders een awkward situatie geworden zijn. Van een jaar lang.
Al met al een enorm drukke avond. Hoog tijd om eindelijk mijn boek uit te lezen
Plaats een reactie