Lenteweekend: valkuilen, uitdagingen en allergieën.

• di. 15 mei 2012 10:27:00
• Dagboek van een Nar

Het was zowel gezellig als ook opbouwend. Zo was er vrijdagavond een theoloog die langs kwam om te spreken over verschillen tussen kerkelijke richtingen. Het was een beetje droog stoffig maar heb er van zitten genieten. Hoe heerlijk is het als een spreker een theologisch grapje maakt en er vervolgens 3 mensen in het publiek lachen.

Zo niet de zaterdagavond, toen er een dame langskwam om iets te vertellen over verschillen tussen personen. Zo'n praatje waar je prima je bijbel kan thuislaten en je het handboek psychologie voor dummy's er bij moet houden. De verschillen tussen deze prekers kunnen het best in een voorbeeld verduidelijkt worden. Dit was hoe ze beidde hun verhaal begonnen:

Jos: Verschillen tussen kerkelijke richtingen, ik wil graag beginnen met een citaat uit A.J. van den Berg.
Thirza: We zijn allemaal anders. En die andersheid deed mij meteen denken aan de volgende vier vormen, verder door-geassocieerd vind ik het belangrijk om ook nog even de kracht van anderszijn te benadrukken.

Laat voordat ik verder ga met iets te zeggen duidelijk zijn dat het niet vaak gebeurd dat ik iets leer tijdens dergelijke praatjes. Dat is niet om het één of het ander, maar ik ben emotioneel stabiel.

Even tussendoor, ik weet dat we in christelijk Nederland meer vrouwen hebben dan mannen, en ik weet dat in een wereld waar alleen resultaten tellen en iedereen moet presteren een meer "zorgzaam" antwoord nodig is vanuit christelijke hoek. Maar soms word ik een beetje moe van het hele emotionele psychologische geblaat. Is hét christelijk leven dat we allemaal emotioneel stabiel zijn en goed met elkaar over gevoelens kunnen praten? Is het heel gek om te denken dat iets meer actie misschien wel een goede stap is om ook persoonlijk te groeien? Ach, nu denk ik gewoon weer allemaal rare dingen.

En toch was het erg goed. Het ging voornamelijk over hoe iedereen kwaliteiten heeft, maar dat er bij een kwaliteit ook een valkuil hoort, een allergie en een uitdaging (voor de kenners, ja het ging over kernkwadranten). Om een voorbeeld van mijzelf te geven:
mijn kwaliteit is dat ik enthousiast ben, een valkuil is dat ik in enthousiasme over andere mensen heen wals of domme dingen zeg, een uitdaging is dus om nederigheid te leren en een allergie voor mij is laksheid of extreme terughoudendheid.

Goed, allemaal gesneden koek dus. Wat sprak me nou aan? Nu, een vraag waar ik al een tijd tegen aanliep was de volgende: "In mijn enthousiasme zeg ik wel eens domme dingen, en om daar wat aan te doen bouw ik voor ik iets zeg allemaal kanttekeningen in en houd ik slagen om de arm. Momenteel krijg ik daardoor zowel feedback dat ik te veel domme dingen zeg als dat ik te veel slagen om de arm houd. Wat moet ik doen?". Albert verwoordde dit als volgt: "Onze vergaderingen bestaan voor 50% uit Dinand die kanttekeningen maakt en de rest is Dinand die domme dingen zegt". Deze vraag stelde ik dus ook zo aan Thirza. Die daarop gewoon zonder twijfel antwoordde: "Bij jou kwaliteit enthousiasme hoort een valkuil, dat is niet erg. Wat wel erg is dat is om in je eigen allergie te gaan zitten en laks te worden. Hou daar mee op".

Wow, dat is de eerste keer in jaren dat iemand zo helder is. Ik ben zo ontzettend vaak afgebrand op overdreven enthousiasme dat ik uiteindelijk mijzelf ben gaan afbranden en al met al dan maar niet enthousiast durfde te zijn, dus laks werd, iets waar ik eigenlijk een hekel aan heb. Wat hier gezegd werd was eigenlijk: daar mag je gebalanceerd schijt aan hebben. En hier werd ik meteen al weer enthousiast van. Heerlijk. Ik mag weer enthousiast zijn, best goed eigenlijk. Iets waar ik vermoed ik velen een avond lang mee vermoeid heb.

Dit "gebalanceerd schijt aan hebben" werd door Jan Oene treffend verwoord: "Dinand, laat duidelijk zijn dat je valkuil nu niet je nieuwe uitdaging is". Dat was iets dat me wel aansprak, daar kan ik wel iets mee. Mijn valkuil is mijn nieuwe uitdaging.

Afgelopen kandidaatsbestuursvergadering was meteen een stuk anders. Lette er bewust op dat ik geen slagen om de arm nam en geen kanttekeningen van tevoren inbouwde en ja hoor, nu bestond de hele vergadering uit stomme opmerkingen van Dinand. We zijn weer terug op 100%.

Oh ja, tijdens afgelopen weekend moesten we ons eigen schild maken per groepje. Heb toen bedacht dat als ik ooit een eigen wapen heb dat een paars/zwarte narrekap op een groen schild gaat zijn.