Zusters, cloosterbitter, zonsopkomst en stelletjes
Vorige week bloed doneren, gek genoeg blijf ik het elke keer leuk vinden. Wat typisch is, het is eigenlijk niet meer dan een fietstocht van een uur waarbij er halverwege bloed afgetapt word. Ach, ik vind het ook allemaal gewoon interessant. Zoals altijd binnen enkele minuten door de keuring heen. Bleek maar net hoog genoeg HB te hebben, kortom, ik moet van de dokter meer vlees hebben! Vervolgens in alle rust en ontspannenheid in zo'n martelstoel gaan zitten. Heerlijk, bloed geven is niet eng, ik ga niet zoals de eerste keer bijna flauwvallen (want alle keren daarna gingen prima).
- ma. 28 mei 2012 13:53:00
- Dagboek van een Nar
Alles ging helemaal optimaal. Totdat de zuster kwam. Een enorm knappe zuster. AAAH! Blijf relaxed doen! Heb ik m'n goede hoed wel op? Zie ik er wel cool uit? AAAH! M'n bloeddruk gaat omhoog! Paniek! Hoe kan ik nu relaxed en ontspannen zonder hoge bloeddruk in een stoel zitten als er knappe blondines in zusteruniform heen en weer lopen?! Maar ok, ik overdrijf een beetje. Niets aan de hand eigenlijk. Na een paar minuten leeggezogen te zijn door de electronische-vampier-emulator fluitend opgestaan en weggelopen. De jongen tegenover deed dit ook al zo relaxed en nonchalant: "Oh, nu al? Ik heb nog niet eens m'n mail gechecked". Wat een held.
De rest van de week bestond uit paniek hebben en proberen een deel van mijn bacheloropdracht af te krijgen. Daartoe moest ik 6 IO studenten samen in een kamer krijgen voor een serie productbeoordelingen. En als we toch bezig zijn ook twee bergen verplaatsen en een nieuwe zee graven. Man, studentenafspraken zijn logistiek-planning-technisch een nachtmerrie!
Donderdagavond met het kandidaatsbestuur een afspraak. Om een hele avond Tetris te spelen en aan het eind ons conceptbeleid af te hebben. Ik had een fles cloosterbitter mee om te vieren als we het beleid af zouden hebben. Helaas lukte het Tetris spelen niet, dat mocht niet van Jan Oene. Het beleid afmaken ging slechts marginaal beter. Uiteindelijk stonden we om zes uur op het terras bij Eline thuis een cloosterbitter te drinken terwijl de hele wereld (terecht) aan het slapen was en de zon alweer boven de horizon uitkwam. Man, wat waren we brak. Heb de volgende ochtend wel tot 10 uur uitgeslapen.
Oh, en nog even iets dat van mijn hart moet. Ik weet dat het lente is. Ik weet dat er allemaal hormonen in de rondte vliegen. Maar het aantal nieuwe stelletjes is onverantwoord hoog! En dan hebben we het over christelijke stelletjes, geen leuke naïeve jongelingen. Nee, van die irritante, pedante, altijd aanwezige stelletjes. Die het fantastisch vinden om verliefd te zijn, maar die er ook over nadenken en niet de hele tijd bij elkaar willen zitten. Waardoor je ze dus de hele tijd hoort spreken over "verantwoord relaties hebben" en "op een goede manier in de groep zijn", "in het specifiek, maar stiekem ook wel in ons geval". JEMIG! PFF! Ga de hele tijd bij elkaar zitten! Ga zitten fosen! Dat hoort erbij! Maar ga niet de hele tijd de hele wereld vermoeien met "op een goede manier nadenken over gezonde relaties". JEEJ! Nee, geef mij dan maar gewoon van die kleffe stelletjes die ergens in een hoek zetten. Daar kan je tenminste een doek overheen hangen.
Zo, ik ga afkoelen en genieten van mijn eerste vrije dag in jaren. Eindelijk tijd om eens wat werk gedaan te krijgen.
Plaats een reactie