Zwembroeken, slippers en logeerpartijtjes
Wat is er van me geworden? Het was nog geen jaar geleden dat ik met plezier, verve en eloquentie alles waar ik niet helemaal tevreden mee was vakkundig de grond inboorde. Dat was een hobby van me en laat duidelijk zijn, ik was er goed zijn. Om aan te geven hoe serieus ik iets nam was het geen enkel issue om in pak, maar op badslippers, naar een borrel te komen, of in een zwembroek naar een algemene vergadering. Want, we zijn dan wel heel serieus met elkaar, maar we zijn ook studenten en laten we gewoon toegeven dat we een beetje maf zijn met elkaar.
- vr. 8 jun. 2012 23:09:00
- Dagboek van een Nar
En afgelopen week? Algemene vergadering, waarbij Jan Oene mij verbood een zwembroek aan te doen. En ik luisterde. Ik, freaking, luisterde. Wat is er met me gebeurd? Wie ben ik nog? Luisterend naar gezag, niet meer de mafheid in de wereld subtiel aankaarten door mezelf voor schut te zetten.
En nu, met alle nestoren hebben we een slaapfeestje. We zitten met z'n allen met pantoffels aan op de bank bij ons staflid. Ik keuvel gezellig mee, over koetjes, kalfjes, bidden, theologische kwesties. Nog wat thee Dinand? Ja, lekker. Gezellig zeg.
Ok, misschien is het goed dat ik iets minder afbreek, maar ergens heb ik toch het idee dat ik een leuk deel mafheid verloren ben. Maar, als extern bij Navigators volgend jaar moet dat wel weer terug te krijgen zijn. Het scheelt dat ik geen bier drink, dat is maf als extern. Ik vermoed dat ik uit principiele overweging bij alle externe borrels melk ga bestellen. Zottigheid. Heerlijk.
Plaats een reactie