




Hoe mooi zijn de kleren van de keizerin?
Gister afspraak met begeleider voor mijn bacheloropdracht. Die begon met de melding dat mijn verslag er erg goed uitzag, dat ik goed werk geleverd had en dat hij het idee had dat ik wist waar ik mee bezig was omdat ik duidelijk schreef. De rest van de afspraak bestond uit een conversatie waarvan ik echt vermoed dat het oprecht meedenken was. Knetters, blijkbaar heb ik iets goed gedaan, dat is nieuw. Dat is maar goed ook, want ik leef al twee weken in de slapen-en-eten-is-optioneel-modus.
- wo. 13 jun. 2012 10:29:00
- Dagboek van een Nar
Goed, wat is dat nu voor bacheloropdracht waar ik mee bezig ben? Nou, er is op enig moment binnen de filosofie, waarschijnlijk als uit de hand gelopen gedachte experiment, een simulatiemethode ontwikkeld. Deze simulatie methode gebruikt improvisatieacteurs om sociale processen te simuleren. Bent u er nog? Ja? Mooi zo.
Om deze simulatiemethode in de praktijk te gebruiken is er een onderzoek opgezet naar de invloed van leidersschapsstijl op innovatie. Nu, deze invloed van leiderschapsstijl is allang bekend. Ja, maar als er uit de simulaties hetzelfde komt dan zegt dat iets interessants, namelijk dat deze simulaties werken. Hoe dan ook, u bent er nog? Juist.
Nu, deze simulaties, moet u zich voorstellen, spelen zich af in de setting van de late middeleeuwen, waar een keizerin aan een groep ambachtslieden een opdracht geeft een product te maken. Bijvoorbeeld een koets, verdedigingswerken, een speelgoed voor haar zoon of mooie nieuwe kleren. Dit product wordt vervolgens "gemaakt". Dat gebeurd volledig in improvisatiespel en wordt gemimed.
Voor iedereen die dit toneelstuk van zo'n 30 minuten ziet is het op het eind duidelijk wat dit "product" is. Je kunt het als het ware voor je zien, omdat je gezien hebt hoe het "gemaakt" is. We weten welke kleuren het heeft, welke vormen, welke technieken gebruikt zijn. We weten of het harnas van goud of staal is, of er grote of kleine wielen onder de koets zitten, etc. Echter, het is nodig om te beoordelen hoe "goed" deze producten zijn.
En dat geeft, gezien de hele opzet van het onderzoek een heel interessant probleem: Dit is nooit uitgevoerd, er is geen methode voor, succes. Nu, dat was mijn bacheloropdracht. Tover uit een grote hoed een methode die theoretisch te onderbouwen is en die voor dit onderzoek bruikbaar is.
Kortom, voor mijn bacheloropdracht, waar ik nu de laatste hand aan het leggen ben mocht ik in alle oprechtheid mijn onderzoeks-narrekap opzetten. Ik heb dan ook een deel van het papers lezen in het zwembad gedaan, want hee, ik mistte nog wat surrealistische elementen. En in volledig mafheidsmodus was mijn onderzoeksvraag uiteindelijk "Hoe mooi zijn de kleren van de keizerin?".
Kortom, een fantastische bacheloropdracht, waar ik met plezier mee aan het werk ben. En zodra ik het geheel mag presenteren bent u allen uitgenodigd, dat gaat vast interessant worden.
Plaats een reactie