Dag 7+: Eindfeest, terugtocht, kater

• ma. 16 jul. 2012 10:37:00
• Dagboek van een Nar

Werkproject. Een vloertje zeil leggen. Eindelijk. De hele week ben ik lekker gemaakt dat ik ergens nog een vloertje mag plaatsen en vandaag was het zover. Niet zoveel aan, ging om een kamer van 4 m2 zonder echte hoekjes. Maar toch. Ben overigens wel zo stom geweest om bij een naad die gelegd moest worden de verkeerde kant weg te snijden en dus een stuk zeil weg te moeten gooien. Heb daardoor de aanwezige Schöne Deutsche wel een nieuw woord geleerd: PINDA'S!. "Was ist pinda's?", "ehm, peanuts, erdnussen", "Wiezo erdnussen?", "It's a lot better than a shitload of other words", "Ah, so". En ja hoor, enige minuten later hoorde ik haar ook ergens: "Pinda's!". Mooie momenten. Albert, we hebben pinda's in Duitsland geïntroduceerd.

Eindfeest 's avonds. Had er zin in. Samen met Jelle, een mooie gast die volgens mij ook normaal niet zo van het dansen tijdens aanbidding is, vantevoren al helemaal psyched. Maar ja, dan eerst nog mededelingen, en meer mededelingen, en cabaret, en meer cabaret, en dan nog een machtiging voor het één of het ander en toen eindelijk, la musica. Jelle en Dinand midden op de dansvloer, ehm, "aanbiddingsplaats dinges", helemaal los. En dit bleek de algehele concensus te zijn, met 150 leiders uit Navigators Nederland helemaal los, waus, dansend, op een band die aanbiddingsnummers speelt. Fantastische sfeer. Echt mooi. Laat duidelijk zijn dat Christenen de mooiste feestjes kunnen bouwen, want we hebben een freaking reden om te feesten baby! Om een stuk uit een nummer aan te halen: "Christ is risen from the dead, that's why everybody in the church is dancing" (*beat*).

Hoe dan ook, zaterdag, terugtocht, aftocht, wegwezen. Enschede is het dichtstbij, dus wij zullen wel het eerst terug zijn. Netjes met de trein de grens overwippen, dat was ons idee. Nadat we onze eerste trein gemist hadden en dus 1.5 uur gingen uitlopen leek het er op dat we tegelijk met andere steden weer aan zouden komen. Nadat onze trein tussen Münster en Gronau vast kwam te staan op Alderberge omdat één van de remmen aan het roken was deden wij de voorzichtige gok dat het nog wel even zou duren. Maar gelukkig was er een conducteur die zei "alles ist gut". Ok, dat is mooi. En gelukkig kwam er even later één taxi aan om 80 man op te halen. Bonuspunten voor het logistieke inzicht van onze Arische oosterburen. Gelukkig konden we met een lieve Nederlandse jongedame meerijden. Met 3 gasten en bijhorende backpacks in een Peugeot 206. Maar we hebben het gehaald.

Zondag? Wat kan ik zeggen. Moe. Wil terug. Verveel me. Alleen. Kater.

Nou, dat was 't. Een week zomerkamp. Fantastisch veel geleerd, persoonlijk gegroeid en veel contacten gelegd. Dat.

En nu verder met mijn presentatie, vanmiddag mijn bachelor-colloquium, gelukkig was ik daar al mee begonnen. En dan donderdag mijn laatste tentamen. En daarna, heel hard vakantie.