Realisme in film en kerk

• ma. 27 aug. 2012 13:43:00
• Dagboek van een Nar

Tijdens de intro, waar we als 4 christelijke verenigingen in Enschede onchristelijk om het hardste schreeuwen om nieuwe leden, hebben we ook altijd een adem moment. Dit adem moment is de ChOOSE kerkdienst, waarop we allemaal even een wapenstilstand hebben. Dus zitten we heel broederlijk naast elkaar, knikken vriendelijk en glimlachen, terwijl we stickers op elkaars rug plakken.

Ok, dat stickers plakken gebeurde niet echt, maar aan de andere kant, het vriendelijk knikken en glimlachen ook niet. Het is dan misschien wapenstilstand, maar wel in een echte oorlog.

Al met al was het wel een leuke gathering. Dat het ondanks dat we allemaal christenen zijn toch mogelijk is om in één ruimte te zijn. Of doordat we christenen zijn. Één van de twee. Ofzo.

Vervolgens 's avonds met een groep nog film gekeken. En nu wil ik niet zeggen dat vrouwen niet in staat zijn een leuke film te waarderen, maar ze deden niet hun best om dat wel te laten blijken. Tussen vragen over hoe het plot in elkaar zit en gezeur over chocolade door kregen we constant te horen dat The Avengers heel erg onrealistisch is. Ja, en romantische comedy's zijn realistisch. Want in het leven komt ook altijd alles weer goed. En in het echte leven bestaan er ook leuke jongens die naar je luisteren. Volgens mij heeft ieder mens in het leven +/- 3 hele mooie, romantische momenten. In een romantische comedy zit dat in 1.5 uur. Geen wonder dat jullie massaal teleurgesteld zijn.

Goed. Ik ga morgen Batman kijken. Welke gast wil er wel mee?