Beperkingen en sociale busreizen
Goed, dit weekend waren we dus met het bestuur van Navigators Enschede weg. Doel: enkele uren lang over onze baard strijken, het beleid afmaken en voor de rest zwemmen, risk spelen, cocktails drinken en chillen als een professional. Kortom, in badjas naar het zwembad lopen om daar op zo'n mat te gaan liggen naar het plafond staren en in slaap vallen.
- di. 9 okt. 2012 09:28:00
- Dagboek van een Nar
Tijdens dit weekend ben ik er achter gekomen dat ik als extrovert toch een flink aantal beperkingen heb. Kijk, ik heb natuurlijk het voordele dat ik energie krijg zodra ik het nodig heb (als er iemand in de buurt is) en dat ik na een leuke middag niet hoef uit te rusten. Maar ik heb ook het nadeel dat ik niet in staat ben om stil te zitten en een boek te lezen als er mensen in de buurt zijn. Zelfs niet als ze me vriendelijk vragen om gewoon even mijn mond te houden. Ok, ik ben wel in staat om dan in een andere kamer te zitten naar een blanke muur kijken, maar dan verveel ik me gewoon het behang van de muur af. Ik blijf erbij, introverten zijn saai.
De terugweg met de bus was ook nogal wat. Zo'n busreis in Drenthe is een enorm sociaal iets waar altijd wat te beleven valt. Zo zat Jan Oene naast een paar jongens die aan het opscheppen waren over Project X in Haren enkele weken terug. Als in. Nog steeds! Kom op, als je nog steeds stoer doet over die mislukking zijn er echt weinig interessante dingen in je leven of niet dan?
Verder zat Dinand achter twee jongedames die vol in mijn blikveld aan het speeksel uitwisselen waren. Zeer effectief zelfs. Geert-Jan vervolgens zat achter Dinand die de hele tijd afgeleid was van zijn boek en naar de stoelen voor hem keek. Zo maakten we allemaal wat mee.
Plaats een reactie