Begravenis en clownsneus
Afgelopen zaterdag was de begrafenis van mijn Opa, Hendrikus Bernardus (Henk) Mentink. Nu, aangezien ik tot dusver onder alle omstandigheden na afloop van wat dan ook een aantal sullige notities in mijn dagboek maak lijkt het me niet nodig om hiervoor een uitzondering te maken. Hoe schrijft men leuk over een begrafenis?
- ma. 3 dec. 2012 12:16:00
- Dagboek van een Nar
Nu, de volgende onderdelen komen in aangegeven volgorde voorbij, een korte analyse van het geheel, een paar mooie / diepe gedachten daarbij, een spontaan kan-het-wel-of-kan-het niet grapje dat het geheel luchtig maakt en in mijn geval, een afsluiter die echt totaal over de lijn is.
De korte analyse over de begrafenis. Het was katholiek. En niet een beetje, wel-wat-symboliek-maar-verder-down-to-earth katholiek, maar full-on-hotseflots katholiek. Als in, wierrook-effecten, met wijwaterkwast rondspetterend, hosti-tosti etend, belletjes luidend, we lopen in mooie lange jurken met van die kwastjes katholiek. En dat was eigenlijk wel mooi. Opa was katholiek en hoewel de pastoor een broekie van 34 was, met gek genoeg 2 misdienaartjes van ver in de 70, deed hij de begrafenis erg mooi en gevoelig.
Ik heb nooit echt een band gehad met opa. Dat geeft verder niet heel erg, ik ga er nu zeker niet huilie huilie over lopen doen in een blog om te zeggen dat ik persoonlijke issues heb (want dat is per definitie niet zo), ik vind het veel eerder erg jammer dat opa altijd moeite heeft gehad om op affectieve wijze met wie-dan-ook om te gaan. De manier waarop mijn oom het omschreef vond ik mooi
Waar onze moeder de bloem was die ons liefde en aandacht gaf was onze vader de grote eik. Hoewel wat star aan de buitenkant was hij wel de persoon die zorgde voor stabiliteit, bescherming. Pa vond het belangrijk dat zijn kinderen goed terechtkwamen en heeft zich voor het gezin hard ingezet.
Dit alles deed mij denken. En ik stelde daarbij mezelf een vraag. Want op die manier wordt een diepzinnig verhaal opgebouwd. Hoe zou ik willen dat mijn begrafenis is? Nou, allereerst wil ik dat er niet met water gegooi wordt. Of als het al gebeurd dat het in de vorm van een waterballonnen gevecht is (in bikini, obviously). Ik bedoel, ik heb nog steeds de intentie om op 82 jarige leeftijd te sterven doordat ik tijdens het skydiven per ongeluk een grot van een grizly beer invlieg en dan op de terugweg naar huis m'n heup breek (want van die beer win ik natuurlijk). Ofzo. Dus de begrafenis hoeft dan ook niet heel ingetogen. Ik kan me voorstellen dat ik mijn enorme nalatenschap verdeel onder iedereen die met clownsneus op aanwezig is. Waarbij alle aandeles, opties en futures gaan naar de persoon die er van die piepschoenen bij aanheeft. Met de staatsobligatie voor schmink.
Alle gekheid op een stokje. Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren. Want ik ga nooit staatsobligaties hebben. Veel te laag rendement.
Goed, dat gehad hebbende. De begrafenis was mooi, het was goed bij te praten met familie en een waardig afscheid.
Op het eind had ik nog het geluk dat ik een flinke zak vol met gesmeerde broodjes mee kon bietsen van de koffietafel. Jammer als die dingen weggegooid worden en ik blijf natuurlijk een student. Eh, maakt deze actie mij nu puur evil? Want dat zou me niet verbazen.
Plaats een reactie