Nog altijd beter dan begrijpend lezen voor dummy's

• wo. 5 dec. 2012 12:02:00
• Dagboek van een Nar

Zo. Tijd om weer eens wat zotte dingen te zeggen over kerken.

Daphne zette me even recht afgelopen zondag. Waarom? Nou, in ons braafchristelijke-na-afoop-van-de-dienst ritueel afgelopen zondag waar we elkaar vroegen "zo, en wat vond jij van de preek?" om hier vervolgens 15 minuten kanttekeningen bij te plaatsen en daarna door het park te gaan wandelen, liet ik zoals ik dat wel vaker doe vallen dat ik het geheel wat lang vond en het punt een beetje mistte. Ook in mijn dagboek heb ik wel eens wat kritische noties hierover geplaatst. Bij deze wil ik dat toch enigzins nuanceren.

Ja, ik ben wat kritisch over deze vorm van preken in een kerk. Voor het beeld, de vorm waar ik het over heb is als volgt: men neme een stuk bijbel, lezen dit voor, zeggen vervolgens wat net-niet-relevante dingen over een actueel thema, halen er nog 4 actuele thema's bij, spreken nog wat meer over dingen die hier ook mee te maken en op het eind van het verhaal weet niemand meer precies waar het over gaat.

Maar goed, laten we kijken naar het alternatief. Dit alternatief, waar een lieve bevriende jongedame, Joanne, waarmee ik ook wel eens mee overhoop lig over de kinderdoop, nogal fan van is, is het lezen van een bijbeltekst om dit vervolgens uit te leggen. Gewoon zeggen wat er staat en wat het betekent. Menig maal heb ik, met enthousiasme, haar en ook andere meer vrijgemaakte schatten, horen uitleggen dat deze vorm van bijbeluitleg verreweg superieur is. Want er wordt gewoon uitgelegd wat er staat.

Nu, ook over deze vorm van preken ben ik niet enthousiast. Niet alleen omdat het om een vaardigheid gaat die ik al sinds groep 3 machtig ben: begrijpend lezen. Want het voorlezen van een tekst en vervolgens zeggen wat daar staat is feitelijk natuurlijk niet meer dan dat. En zonder overdrijven ben ik van mening dat iedereen met een afgeronde middelbare schoolopleiding in staat moet zijn om iets te lezen en daarna te begrijpen. Maar ook ben ik niet enthousiast omdat het nutteloos verbruik van tijd is. In de tijd die een degelijke vrijgemaakte dominee nodig heeft om een tekst voor te lezen en daarna te zeggen wat er staat ben ik ook in staat diezelfde tekst te lezen, dat nog 2 keer te doen, te kijken wat er staat, pingpong te spelen, een variant op angry birds voor op mijn tablet te programmeren en een literatuurstudie te doen naar het gebruik van kolen in China tijdens de laatste golfoorlog. Om vervolgens ruim tijd over te houden om koffie te drinken na afloop.

Zo, dat waren weer een aantal rare dingen. Over maffe dingen gesproken, ik begin een officiële boekrecencent te worden. Erik en Jaap van www.staatgeschreven.nl hebben me gevraagd (nadat ik ze die hint gegeven had, obviously) hun boek te recenseren. Nadat ik eerder al iets schreef over het laatste boekje van Sonneveld. Nog één recencie te gaan en het is een traditie. Maar goed, die recencie komt er aan dus.