Analyse van christelijke activiteiten, zomerkamp reünie en sigaren

• ma. 17 dec. 2012 17:18:00
• Dagboek van een Nar

"Alles is voor iedereen" is het principe op basis waarvan elke christelijke activiteit of entiteit opgezet wordt. Het werkt als volgt: een christelijk iets, laten we het project X noemen, wordt opgezet. We zijn echter bang dat dit project X niet dusdanig storm gaat lopen dat we het gevoel hebben dat we relevant geweest zijn door het op te zetten, überhaubt. En om die reden verbreden we de definitie van project X dusdanig dat alles er onder kan vallen in de hoop dat er meer mensen aanwezig zullen zijn. Waardoor uiteindelijk het geheel zo wazig is dat het niet relevant meer is op welke manier dan ook, niemand zich aangesproken voelt en aanwezig is en we een evaluatierapport kunnen schrijven waarin staat dat de promotie nog groter opgezet moet worden.

Goed, dit is misschien nog wat wazig, laat ik een paar voorbeelden geven.
Zo is er het Navigator zomerkamp. Een week die primair opgezet is (was?) voor mensen die een bestuursjaar gaan doen voor persoonlijke en taakgerichte ontwikkeling. Maar goed, ook nestoren zijn natuurlijk welkom om meer te groeien in de taak die zij gaan vervullen. En iedere navigator vereniging krijgt ook een aantal plekken voor leden die "wel er iets aan zouden kunnen hebben". Momenteel zit ik in de trein naar een reünie van mijn zomerkamp praatgroepje (nog zoiets christelijks, praatclubjes) waarvan ik de enige ben die een bestuursjaar doet. Maar het was wel een mooie week.

Een paar andere voorbeelden: de IFES read-it, voor kringleiders, maar ook iedereen die wel eens bijbel leest. Of een studiekring over geloofstwijfel, maar juist ook voor mensen die heel erg zeker zijn. Of een groepje om "iets te doen met jongeren en gebed" die events willen gaan opzetten om bezig te zijn met jongeren, gebed, geloof in het dagelijks leven en het stimuleren van meer betrokkenheid. De flip! Misschien is het een idee om ook een medische subcommissie te hebben om als christenen onderzoek te doen naar de gevolgen van malaria?

En de klapper, de Alpha cursus. In principe een cursus opgezet voor niet-kerkelijke mensen om meer te leren over het christelijk geloof. Wat mij betreft een nobel streven. Tegenwoordig voornamelijk in kerken gepromoot. "De alpha cursus is ook voor iedereen die al wel naar de kerk gaat, maar toch nog eens na wil denken over zijn of haar geloof". "De alpha cursus is juist ook voor mensen die al heel lang geloven, maar toch nog eens opnieuw naar de basis willen". Met als gevolg een cursus van allemaal brave, lieve en bovenal saaie, christelijke mensen die het verschrikkelijk eens gaan zitten zijn over oninteressante filosofisch-theologische dogma's. Goed, nu begin ik te overdrijven. Maar kom op, een cursus over de basis van het christelijk geloof is freaking waardevol voor mensen die daar meer over willen weten. Houdt 'em alsjeblieft waardevol en open voor oprechte vragen door die hele freaking cursus niet te overspoelen met brave, naïeve, christelijke pinda's die voornamelijk de antwoorden willen horen die ze zelf al jaren uitgekauwd hebben. Ok, ik overdrijf.

Wat is er met ons christenen? Zijn we zo bang dat we relevant zijn dat we maar alles en iedereen op onze activiteiten en projecten willen hebben? Door deze verwatering van wat we nu eigenlijk echt belangrijk vinden hebben we met z'n allen steeds meer de maatschappelijke relevantie van een bultrug (let op de woordspeling): op zich wel een mooie show maar het eindigt niet in een feestje maar het opruimen van ingewanden op een strand. Hmm. Misschien slaat die vergelijking nergens op.

Om nu het goede voorbeeld te geven van een goed uitgevoerd project x met een degelijke doelgroep. Deze week ga ik bezig met het opzetten van een avond voor wat oudere studenten die niet zoveel meer hebben met in braafchristelijke groepjes praten maar tegelijkertijk ook niet al het positieve dat er wel is willen afbranden en daarom op zoek zijn naar hun manier om geloof vorm te geven met minder praten en gezeik en iets meer relevante actie. Deze avond gaat de vorm hebben van cloosterbitter en sigaren bij mij op het balkon en Alex is de enige die naast mij uitgenodigd is.

Maar ook iedereen die niet van cloosterbitter houdt is welkom. Zolang het maar Alex is.

Oh, en afgelopen zondag mocht ik meespelen in de dienst bij de baptisten. Was leuk om te doen. Op het eind nog wat aan het jammen geweest met de band. Zonder enig overleg speelden we, aangekondigd door Herman, "gospels in G". Als in, gospels, allemaal, in g.