Vlaamse katholieken en obsolete uitdrukkingen
Allé heh. Een blog over een Vlaming die komt spreken bij NSE kan toch zeker niet begonnen worden met andere woorden? Dat zou straf zijn! Laat mij edoch nu switchen naar het Nederlands taalgebruik waar ik mij normaliter van bedien en beginnen met een willekeurige opmerking waar ik op het eind van de blog in mijn afsluitende opmerking weer op kan terug komen.
- vr. 8 feb. 2013 08:49:00
- Dagboek van een Nar
Kijk, er zijn natuurlijk een aantal uitdrukkingen die pogen te zeggen "nooit". Zoals, "wanneer pasen en pinksteren op één dag vallen", of "wanneer de NS op tijd rijdt". Nu, die laatste uitdrukking is tegenwoordig nutteloos. De NS rijdt tegenwoordig op tijd. Niet écht natuurlijk, maar als we maar genoeg stralend blauwe 15 graden warme woensdagmiddagen verklaren tot winterdienstregeling dan pakt de statistiek natuurlijk vrij positief uit.
In alle gevallen, afgelopen dinsdag was er een Katholiek als spreker op trefavond. Wat nog vreemder was, het was ook nog eens een Vlaming. En het fantastische aan Vlamingen is die taal! Hij had wat mij betreft Lorem Ipsum kunnen voorlezen en ik had achteraan in de zaal kunnen zitten genieten! En voordat ik enige nutteloze kanttekeningen plaats rondom de inhoudelijke kant van het verhaal wil ik eerst stellen dat Vlamingen werkelijk geen gêne kennen. Althans, deze niet.
Het geheel werd geopend met
Allé heh, ik ben hier vanavond aan te tonen dat Vlaams wel degelijk een andere taal is toch zekers.
De domme vraag "Dus jullie slaan gewoon delen uit de Bijbel over" (ging over een NSE'er die de opname als basis van zijn geloof ziet) werd beantwoord met
We hebben zelfs meer Bijbel dan jullie
(en gaat door)
Nog een mooie quote:
Allé, als het gaat om het gezag van de kerk wil ik het volgende zeggen. Dat was natuurlijk een heel stuk anders in de tijd voor het internet. En persoonlijke meningen.
En ten slotte, het afgaan van de mobiele telefoon werd afgehandeld door zonder aarzeling de microfoon erbij te houden. De held.
Goed, inhoudelijke shizzle. Wat mij betreft was het een hele mooie en leerzame avond. Wederom moest ik concluderen dat Katholieken een veel mooiere manier hebben om om te gaan met symboliek dan wij protestanten. Rob sprak met vrij veel passie over de sacramentele kant van de eredienst en ik moet zeggen dat me dat aansprak. Een katholieke dienst daar voel je dat het heilig is. En je voelt nattigheid natuurlijk omdat ze met van die wc borstels aan het rondslingeren zijn, maar toe maar.
Ook een mooie analyse vond ik hoe Katholieken "terugkijken" waar evangelischen altijd "iets nieuws willen". Waarmee bedoeld werd dat in evangelicale traditie altijd nieuwe inzichten, nieuwe vormen, nieuwe liederen centraal lijken te staan. Het moet altijd fancy en hip zijn, ook theologisch gezien. Waar de Katholiek terugkijkt en geniet van het goede dat in de 1000en jaren voor hem al gebeurd is. Erg mooi, en scherp.
Iets zwakker was het bekeringsverhaal van Rob. Kijk, katholieken bekeren natuurlijk niet, want het doopsel is een objectief gegeven van wedergeboorte. Dus katholieken hoeven geen "bekeringsmoment" te hebben. Nu begon Rob natuurlijk wel met een bekeringsverhaal, over hoe Hij God vond in een klein hutje in Amerika. Dat bekeringsverhaal kwam uit het boekje, met alle clichés die evangelicalen er in kunnen stoppen. Maar het doopsel blijft natuurlijk een objectief gegeven. Meh.
Ten slotte. "Niet eerder dan dat Rick Dickhof een vriendin heeft". Dat is ook zo'n uitdrukking die niet meer bruikbaar is.
Alex, jij gaat echt de laatste zijn.
Plaats een reactie