Braafchristelijke analyses en bijbelse inspiratie shizzle
Er zal wederom een blog met braafchristelijke grapjes en veelvoorkomende maffe christelijke gedachten volgen. Waarom? Vrijdag hele dag met bestuur in één kamer zitten conclaaf houden om na te denken over onze opvolgers. Dus: inspiratie. Eind van de dag kwam er van het vele nadenken witte stoom uit onze oren. Wat gezien het nieuws van vandaag (de Paus treed af, red) een behoorlijk toeval was. Of was het toeval? Was het geen ... LEIDING?
- ma. 11 feb. 2013 22:22:00
- Dagboek van een Nar
Wat me brengt bij de eerste veelvoorkomende christelijke waangedachte: LEIDING!. Niet-statistisch bedreven mensen halen al correlatie en causaliteit door elkaar. Voorbeeld: dat er altijd applaus voor mij is als ik een podium opkom betekent niet dat ik iets goed doe, meestal is dat voor de persoon voor mij die iets goeds gedaan heeft. Maar christenen gaan nog een stapje verder, er is geen correlatie, er is geen causaliteit, het is leiding. Bam. "We moesten tegelijk aan dezelfde bijbeltekst denken": ja, logisch, want jullie zijn evangelisch en hebben dus beperkte bijbelkennis en bij dit ene specifieke onderwerp kom je allebei niet verder dan één dezelfde cliché tekst.
Of zo'n andere: Alex heeft een systeem dat bij elke bezoeker op zijn site een alarm af laat gaan en díézelfde avond heeft de InternetCie vergadering en konden ze dus een script schrijven om dat ding te laten afgaan om 04:10 04:44 en 05:17. Leiding! Nee, toeval. En het feit dat de InternetCie graag trolt. ;)
Maar goed, over totaal andere dingen. Ik blijf het mooi vinden hoe Bijbelteksten ons als bestuur kunnen inspireren. Afgelopen vrijdag merkte ik ook weer te veel inspiratie. Een paar voorbeelden daarvan: (Advies voor ouders, laat uw kinderen niet verder lezen)
Inspiratie bij moeilijke personen Gal 5:12
Ze moesten zich laten castreren, die onruststokers!
Inspiratie bij liefdesverdriet Ez 23:20
Ze verlangde terug naar haar minnaars daar, die zo zwaargeschapen zijn als ezels en hun zaad lozen als hengsten.
Inspiratie bij valentijnsdag Klgl 3:13
Hij treft mij in het hart met de pijlen uit zijn koker.
Inspiratie bij besturen in het algemeen Gen 6:5b
Alles wat ze uitdachten was steeds even slecht.
Hoe dan ook. Genoeg maffigheid. Nu weer serieuze zaken en ik wil graag weer eens zo'n maf principe uit de christelijke wereld benoemen. Het principe "alles wat je kan afdoen met een normale mededeling praat daar alsjeblieft iedereen een schuld gevoel over aan". Laat ik dit toelichten met enkele voorbeelden: er is een evenement geörganiseerd maar een fout gemaakt met de financiën. Gelukkig is iedereen er nog en is de fout te herstellen als iedereen 2 euro inlegt. Nu zou het natuurlijk mogelijk zijn om te zeggen "Hallo Allemaal, foutje, sorry, als iedereen ff 2 euro hier naar voren gooit zijn we tevreden". Maar waarom zou je dat doen als je ook kan zeggen "Hallo Allemaal. We zijn financiëel nog niet rond. Dus ik stel voor dat we allemaal kijken naar wat wij kunnen missen en laten we God bidden om te vragen wat hij op ons hart geeft om in te leggen in dienst van zijn koninkrijk". Waarop ik denk: "Hmm, ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen financiën en ik ga daar oprecht mee om, ik laat mijn giften afhangen van een eerlijke overweging waar ik mijn geld het meest waardevol acht en niet door emotionele trucjes. Dus ontplof". Dit is een waargebeurd voorbeeld.
Een ander voorbeeld. Er zijn mensen nodig om een kerk schoon te maken. Nu is het natuurlijk mogelijk om te zeggen "Er zijn nog mensen nodig om de kerk schoon te maken. Als er uit deze 100 mensen 10 meedoen moeten ze allemaal 1 keer in het jaar meehelpen. Mag ik vingers zien?". Waarop Dinand zou denken: "ik wil mijn tijd ook dienstbaar inzetten en daar hoort af en toe het opknappen van rotklusjes bij, geen probleem, doen we". Het is ook mogelijk om te zeggen: "Dezelfde mensen moeten nu al jaren schoonmaken. Hierbij hebben ze enorme gezondheidsklachten. Waardoor sommigen al moesten stoppen en anderen ondanks gezondheidsproblemen toch door blijven gaan. En dan is er ook nog Piet, die eigenlijk niets in deze kerk te zoeken heeft maar ons wel helpt om schoon te maken". Waarop Alex naast mij zei "Wow, hebben we onderhand alle trucjes om mij schuldig te laten voelen al gehad?". Tja. Mijn gedachten waren ongeveer "Mijn tijd heb ík gekregen en die mag ik in dienst van God inzetten. Daar mag ik op aangesproken worden, maar niemand heeft het recht om dat met een schuldgevoel van mij te claimen. Dus, meh, geen schoonmaken voor Dinand". Is dat slecht van mij? Of wil ik gewoon op een eerlijke manier spreken over waar ik mijn tijd wel en niet aan besteed?
Nou, dat alles weer gehad. Nog eentje om het af te leren. Inspiratie bij onzekerheid en tegenslag Spr 31:6 :
Geef drank aan wie een kommervol bestaan leiden, geef wijn aan wie diep ongelukkig zijn.
Plaats een reactie