Den wonderbaarlijk andere spijziging
En toen Jezus dit hoorde, vertrok Hij van daar per schip, naar een woeste plaats alleen; en de scharen, dat horende, zijn Hem te voet gevolgd uit de steden. Wat verwonderenswaardig was, immers, ze moesten vele mijlen omlopen. En bovendien versmadelijk, daar Jezus duidelijk alleen wilde zijn. Wat zelfs het scharnier der deur begrijpen zoude.
- zo. 7 apr. 2013 12:30:00
- Geestig
En Jezus uitgaande, zag een grote schare, en werd innerlijk met ontferming over hen bewogen, en genas hun kranken. En toen het nu avond werd, kwamen Zijn discipelen tot Hem, zeggende: Deze plaats is woest, en de tijd is nu voorbijgegaan; laat de scharen van U, opdat zij heengaan in de vlekken en zichzelf spijs kopen. Zij poogden hiermee te zorgen dat de schare niet den hongerdood sterven zouden. Edoch zij reeds eerder gezien hadden dat Jezus vele wonderen vermag van culinaire aard.
Maar Jezus zeide tot hen: "Het is hun niet van node heen te gaan, geeft gij hun te eten". Zomaar zeide Hij dat, gelijk het niets ware!
Doch één der discipelen nu verhoogde zijne vinger en zeide tot Hem: "Wij hebben hier niet anders, dan vijf broden en twee vissen. Is dat niet een weinig voor de voltallige aanwezige schare?". En een andere vervolgde: "Wat degene voor mij zeide is waarlijk en juist. Vijf broden en twee vissen is buitengewoon weinig voor zo een grote schare". En weer een ander vervolgde: "Heer, wanneer wij deze schare zouden voeden zouden wij de plaatselijke middenstand onnodig economisch treffen". "Waarlijk", zeide Hij nu tot hen, "hebben wij dezen discussie niet reeds eerder gehad" en ook "werd deze discussie de vorige keer niet gesloten met een wonderbaarlijke spijziging". Ofschoon die term pas enige honderden jaren later algemeen gebruikt zoude worden. En ook zeide Hij tot hen: "Waarom denkt gij, zou ik u deze onmogelijke vraag stellen?".
De een nu antwoorde hierop, zeggende, "om ons een metafoor voor het Koninkrijk te leren?" en een ander, zeggende, "om ons na te laten denken over de waarde van den hedendaagse vis- en graanindustrie?". Maar Hij zeide tot hen: "Neen, neen, neen. Gegeven dat ik reeds eerder zovel van eten voorzien heb en ik nu ditzelfde u vraag te doen. Zou gij niet logischerwijs concluderen dat ik u opdraag dit wonder uit te voeren? U daarmee de macht geven dit daadwerkelijk te vermogen?". Edoch velen waren sprakeloos van voorgaande lange zinnen.
Dus Hij zeide: "Denzelfde zal ondergetekende dan volbrengen", en ook, "brengt Mij dat eten maar".
En Hij beval de scharen neer te zitten op het gras, en nam de vijf broden en de twee vissen, en opwaarts ziende naar de hemel, zegende die; en toen Hij ze gebroken had, gaf Hij de broden aan de discipelen, en de discipelen aan de scharen. En zij aten allen en werden verzadigd, en zij namen op, het overschot der brokken, twaalf volle korven. Die nu gegeten hadden, waren omtrent vijf duizend mannen, zonder de vrouwen en kinderen. Want wij weten dat vrouwen en kinderen slechts een weinig eten.
Plaats een reactie