Drukte, wedstrijden winnen, paringsrituelen, vakantie en menthol keelsnoepjes
De afgelopen tijd, als ik wat rondkijk op facebook en twitter, dan lijkt het wel dat druk zijn in is. Het lijkt wel alsof mensen die constant dingen te doen hebben meer hun eigen bestaan rechtvaardigen dan hen die gewoon genieten van het leven. Het lijkt wel of druk zijn een wedstrijdje is. Dat lijkt me een slecht idee. Maar ik win. Op mijn blauwe badslippers. En dat wil ik niet eens.
- wo. 3 jul. 2013 15:24:00
- Dagboek van een Nar
Gisteravond was laatste kringhuisavond. Mega gezellig. Ik ga ze wel missen volgend jaar. Vooral Wendy. Vind het echt jammer dat ze volgend jaar weg gaat. Voor de rest bestond de avond uit wat je mag verwachten: een uitgelaten sfeer en veel donderjagen. Tot op het punt dat Alex en ik met tranen in de ogen Bennie zijn gedrag op de bank aan het omschrijven waren.
Dit is de kortharige krul adolescent, een zeer eigenaardig dier. Wat u nu ziet zou gekarakteriseerd kunnen worden als vechten. Echter, als we nauwkeuriger kijken zien we dat beidde adolescenten veel plezier beleven aan het vechten om hun plaatsje binnen het territorium. Er kan dan ook wel gesproken worden van een zeer intrigerend paringsritueel.
Zal hem leren.
Nee, deze laatste week hakt er te hard in. NSE: nog even een laatste avond regelen, een jaarverslag schrijven, het oudleden netwerk formaliteit dingetjes, huisstijl, overdracht. Nou ja, dat soort dingen. Studie: een verslag over de geschiedenis van LIBOR. Dcreative: 1,2,3 websites en alles dat er bij komt kijken. Maar gelukkig heb ik nog tot aankomende zondagavond 23:59. Tot die tijd zijn er nog 104.8 uren. Voorgaande dingen ben ik allemaal tegelijk aan het doen, ik heb gemiddeld 3 werkzaamheden tegelijk openstaan, onderwijl ik koffie aan het zetten ben (want nodig). Slapen is overrated, powernaps zijn goed genoeg. Hee kijk een, *snurk*, vlinder, *upload website*, *neemt nog een menthol keelsnoepje*.
Al met al voel ik me zoals de laatste film van Superman er uit ziet: de tijd loopt te langzaam, alles ontploft en ik leef in een waas van instagram filters.
Saillant details. In de pauze van Superman heb ik een locatie en band geregeld voor de laatste avond van NSE. En voorstaand was dan meteen mijn recensie. Te veel instagram. Punt. Dat was het.
Zo, dus. Nog 104.7 uren tot zondagavond. Want na zondagavond: Athletes in Action, sporten met jongeren, getuigen, plezier maken. Een week lang keihard sporten. Heerlijk, even helemaal tot mezelf komen en uitrusten. Ik heb er nu al zin in. Na Athletes in Action? Een reis, noem het een pelgrimage, naar Santiago de Compestella. Liftend. Niet om daar zo snel mogelijk te komen, maar om een mooie reis te hebben. Dus we liften rustig aan. Onderweg foto's maken. Lezen. Of in een auto met een fransman een discussie hebben over de politieke situatie in de Vogeze.
Maar eerst nog 104.6 uur aan werk te gaan. Om die reden zou ik willen afsluiten met mijn persoonlijke motto voor deze laatste week
Ik ben hier om dingen gedaan te krijgen en om menthol keelsnoepjes te eten. En mijn menthol keelsnoepjes zijn net op.
Plaats een reactie