Maandag der maandagen en eind van bestuursjaar

• ma. 2 sep. 2013 12:30:00
• Dagboek van een Nar

Het regent buiten net niet. Het miezert. De lucht is volledig grijs. Er staat een grijze file voor mijn huis. Het is niet koud, maar ook niet warm. De melk is op en morgen heb ik voor het eerst weer college. Statistics and probability. Hoe hard kan het maandag zijn? Een intelligent mens schreef ooit het volgende.

Lach maar, het word toch erger.
~ Dinand Mentink

Vanmorgen in eerste instantie deed ik nog een heldhaftige, moedige en verwoede poging om positief te zijn. Met alle energie veerde ik uit bed, maakte een kop koffie terwijl ik vol passie vrolijke liedjes floot. In de hoop dat Daphne zou merken hoe vrolijk ik wel niet was ondanks de omstandigheden en trots zou zijn op mijn eindeloze enthousiasme.

Terwijl ik bezig was met het lezen van mijn krantje en het fluiten van "ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd" hoorde ik Daphne mompelen: "welke idioot is er zo aan het fluiten? Zou hij dat misschien op het dak kunnen doen?". Bam, weg goed humeur. Dan ben ik niet vrolijk hoor!

Ik wilde vandaag niet cynisch zijn. Oh, wacht even, dat slaat nergens op. Ik ben cynisch en iedereen die daar moeite mee heeft is een zak eieren. Rotte eieren.

Nee, vandaag is het maandag aller maandagen. Blugh. Morgen echter is het dinsdag en eigenlijk heb ik wel zin om weer aan de studie te gaan. Kan niet wachten. Word eigenlijk wel leuk.

Eerst vanavond nog een bestuursvergadering, onze laatste. Spijtig. Heb een enorm genoten van het bestuursjaar. Her en der nog wat geleerd en in ieder geval veel plezier gehad. Bestuur bij een studentenvereniging is niet altijd een dankbare taak, maar ik denk dat we de zooi een jaar goed draaiende hebben gehouden en dat is het waard.

Maar goed, ook over ons bestuursjaar wil ik graag afsluiten met de al eerder genoteerde woorden.

Lach maar, het word toch erger.
~ Dinand Mentink

Want komend jaar kan ik gewoon weer de nar uithangen.