
Als amish-cowboy bij het kampvuur zitten
Kampvuren zijn bijzonder. Het grootste deel van de tijd gebeurd er niets, af en toe zegt iemand iets en de rest van de tijd roken we sigaren en drinken we zware alcohol. En toch is het altijd chill. Afgelopen weekend was het Navigators Najaarsweekend en ook daar was een goed kampvuur
- do. 10 okt. 2013 12:30:00
- Dagboek van een Nar
Het vreemde aan kampvuren is dit. Iedereen wil eigenlijk lekker gaan pitten, want het begint zo tegen 4 uur best laat te worden. Maar niemand wil echt gaan slapen, want dan mis je "het". Wat "het" is dat weet niemand, maar de volgende dag moet je altijd horen dat "het" vet cool was bij het kampvuur. Op één of andere magische manier word het bij een kampvuur altijd significant leuker zodra jij persoonlijk weggaat. Vat dat overigens niet verkeerd op, tenzij je Alex bent, vat het dan vooral letterlijk op. Maar ja, zodra je weggaat bij het kampvuur komt die beer op een eenwieler langsrijden terwijl hij met whisky flessen aan het jongleren is. Dat weet iedereen. En "dat" wil je niet missen.
Dit keer heb ik het tot 03:30 volgehouden en daarna kon iedere duikboot die bij de sloot naar boven kwam me gestolen worden.
Afgelopen weekend was een ontzettend gaaf najaarsweekend. Thema was "Astrix en het ontspannixweekend". Het was in ieder geval niet laf. Een 6kamp is leuk, maar we doen wel ook gewoon rugby met een juten-zak met aarde. En we sporten dan niet even een uurtje. Maar gewoon van 11 tot 4. Met één onderbreking waar we allemaal tosti's eten. Bam. Had dinsdag nog spierpijn. Maar goed, ik heb dan ook slechts de conditie van een athletisch gebouwde jongeman die als kind in een ketel met red-bull gevallen is. Avondeten was een barbecue, met spareribs voor 80 man. Hulde aan die commissie.
Dit keer bij het kampvuur zat ik in het hoekje "melancholische ouwe bazen". Dat in tegenstelling tot het hoekje "iedereen die jong en vrolijk is en loopt te flikflooien". Wat we in dit hoekje deden was zware drank drinken, sigaren roken en balen dat we niet in het andere hoekje mededen. Maar daar natuurlijk wel veel denigrerende opmerkingen over maken.
Zo'n weekend en zo'n kampvuur doen me altijd verlangen naar een eenvoudige levensstijl. Je weet wel, vroegah, toen alles goed was. Een beetje zoals de amish leven. Leuk bruggetje naar: Ik heb als amish-cowboy goedgelovig.nl gehaald (google het maar). Ben zelf niet fan van goedgelovig, maar als je er op staat dan hoor je er helemaal bij als christen. Ging over kerkwebsite.nl en een promofilmpje dat Carin en ik gemaakt hadden. Ik werd weggezet als een amish-cowboy die laf programmeerwerk levert. Wat me ongepast lijkt, want volgens mij zijn de amish hele vriendelijke en toegewijde mensen. Waarop ik graag de volgende vrije interpretatie wil toevoegen:
Wie rijdt daar op zijn paard-en-wagen over de prairie van het interwebs? Het is de amish-cowboy die sneller programmeert dan zijn schaduw.
Waarna ik de prijs voor meest surreële stripfiguur aan mezelf wil overhandigen.
En door.
Even persoonlijk. Wat ik van dit geheel heb geleerd is dat ik in publieke setting best onzeker ben. Zo onzeker als een koorddanser die wireless een show wil uitvoeren boven een kuil met beren op driewielers. Ik zou graag willen stoppen met me zorgen maken over wat (anonieme) pinda's op internet van me vinden. Want een mens word gek om zich van alles iets aan te trekken. Wat ik ook geleerd heb, ik wil positiever gaan schrijven. Denk dat dat voor iedereen leuker is. Dus mocht je vinden dat mijn stukjes tekst zoetsappig en braaf worden: dat kan kloppen, en je kan de pot op.
Yeehah. *op paard en wagen richting zonsondergang rijden doet*
Plaats een reactie