




Voorbij fundamentalisme en stelligheden. Laat je inspireren
Blijkbaar mag ik als jongere christenhond mij nu neofundamentalist noemen. Ik vraag me af of daar een speciale dresscode bij hoort. Iets met blouses?
- vr. 2 mei 2014 09:30:00
- Geestig

Vorige week bracht het scp een rapport naar buiten over kerkgang en geloven. Lees zelf de samenvatting, flink saai. Hier is veel over te doen geweest, vooral de term neofundamentalisme dat in een bijzonder belangrijke bijzin ergens genoemd word. De meeste kritiek op dit document word weer gefileerd overigens. Een enigzins constructief stuk is (gek genoeg) te vinden op beam.
Het verhaal wil dat er vorige week twee jonge gasten bij Pauw en Witteman waren om te spreken over hun geloof. Al met al best aardige televisie. Helaas lukte het deze twee heren niet om iets rondom het geloof concreet te maken. Praktisch te worden. Verder was het saai langs elkaar praten.
Wij als jongere gelovigen zijn erg overtuigd van leerstellingen in het geloof maar vinden het moeilijk om geloof praktisch en concreet te maken.
Dit gaat weer zo'n misselijkmakend reteconstructief stuk worden. U bent gewaarschuwd. Ik ben niet van plan dit veel vaker te doen.
Praktisch geloven is moeilijk
Oké. Wij lijken moeite te hebben om geloof praktisch te maken. In ieder geval de jongeren bij Pauw en Witteman. Maar ook in mijn omgeving. Stom vakjargon. Gewauwel. gezwets. Termen als "relatie met Jezus", "onvoorwaardelijke overgave" en "spiegelen aan Jezus" zijn normaal; termen die een concrete actie aanduiden volslagen ongehoord.
Wij proberen halve filosofen en theologen te zijn en hebben werkelijk geen idee wat we praktisch met ons geloof moeten.
Of op mijn manier verwoord
Schijt aan uitdrukkingen als "Mijn dag teruggeven aan God" en "Me spiegelen aan Jezus". Wat dóé ik vandaag?
Praktisch worden dus. Maar hoe dan?
Voorbeeldfiguren
Wat mij helpt zijn voorbeeld figuren. Gewone nuchtere gelovigen door de eeuwen heen begrijpelijk zijn en aanmoedigen om het goede te doen. Bijvoorbeeld.
- William Wilberforce. Streed in Groot Brittanië tegen slavenhandel. Heeft zijn hele leven moeten vechten om uiteindelijk veilig te stellen dat slavenhandel verboden werd. Het waren christenen die tegen de uitbuiting van mensen streden! Hij stierf 3 dagen nadat de "Slavery Abolition Act 1833" getekend werd.
- David Livingstone. Mijn grote held. Hoewel slavernij verboden was in Groot Brittanië was het nog orde van de dag in het grootste deel van de wereld. David Livingstone was één van Gods grondtroepen om slavenhandelaren kapot te iriteren in hartje Afrika. Hij werd zo geliefd bij de lokale bevolking dat ze, toen hij stierf, met gevaar voor eigen leven zijn lichaam door compleet Afrika gedragen hebben en terug hebben laten brengen naar Engeland.
- Dante Alighieri. Filosoof. Dichter. Hield van kunst. Politiek actief. Dacht kritisch na over de kerk en wist dit over te brengen.
Sommige van mijn voorbeelden leven nog. Antony Fountain, Brigitte Makkinje, Shane Claiborne of de compleet seculiere Umair Hague. U ziet, ik kan enkel geïnspireerd worden door mensen op twitter.
Concreet
Goed. Dit helpt mij. Maar hoe dan? Nou.
Ik heb een enorme passie voor ontwikkelingswerk. Als christen wil, eis, en verlang ik een wereld waarin iedereen goed kan leven. Wat mij betreft is dat een andere manier om te zeggen "Gods koninkrijk". Te vaag nog. Specifieker dan? Ik vind de financiële kant van ontwikkelingswerk belangrijk, microkredieten zijn gaaf. Ze werken. En wat betekent dat nu in jou leven? Ik doe een studie in de financiële richting en wil in de richting van microkredieten een bijdrage leveren. Wat betekent dat nu concreet? Dat ik iedere dag mijn best doe op mijn studie. Dat ik een betrouwbare groepsgenoot wil zijn voor studiegenoten. Dat ik bijlees naast mijn studie en dat ik vragen blijf stellen over welke dingen waardevol zijn in het leven. Verder ben ik actief in in jeugdwerk. Oh, en ik vind rust belangrijk. En reflectie. Ik wil beter worden in vriendschappen. Dat is hoe mijn geloof praktisch word.
Ik heb het helemaal gehad met huilie-huilie-gewauwel-theologiseer-christendom. De vorm van christendom die doet wat iedereen doet maar dan een sausje "overgave aan de Geest" eroverheen doet. Christendom die ongestoord meehelpt aan een totaal kapotte wereld die overspannen is, elkaar uitbuit en de wereld leegrooft maar, Hallelujah, we hebben wel bumperstickers. Oh ja, en regels. En gaan lopen huilie huilie doen dat anderen zich daar aan moeten houden. En we spreken met elkaar over "Gods huis bouwen".
"Gods huis" kan de rambam krijgen zolang er nog daklozen zijn
Goed. Een paar praktische en concrete stappen
- Zoek mensen die je inspireren door hoe zij hun geloof invullen. Lees alles over ze. Volg ze op de voet. Leer van ze.
- Oefen met oprecht nadenken. Als je denkbeelden tegenkomt die je eng vind (ik noem concreet evolutie) of als je vormen van kunst tegenkomt die je tegenstaan (ik noem de film Noah) wees dan in eerste instantie nieuwschierig. Laat het je inspireren. Bewaar het goede. Leg het slechte weg.
- Word actief op plaatsen waar je praktisch bezig bent anderen te helpen. Vluchtkerk? Voedselbank? Lokale kerk? Leer het in de praktijk. Stop met nadenken.
Wat mij betreft brengt het scp volgend jaar een rapport uit dat jongeren niet meer zo overtuigd zijn van wat leerstellingen. Maar dat ze wel belachelijk bijdragen aan een betere wereld.
Plaats een reactie