c32302a6f90f3546

Of de jeugdleiding wil ophouden met capabel zijn

Afgelopen weekend was het jeugdkampf. Een weekendje naar de een of de andere obscure kampeerboerderij met de hangjongeren. Sebastiaan en Sjors als mede-leiding aanwezig. Stuk voor stuk zijn we best capabel. Maar gezamenlijk? Een laffe half-capabele bende van alles-aan-elkaar-klooiende pinda's. Kortom, moest dit weekend wel een ramp worden.

Vrijdagavond. Allemaal op tijd aanwezig. Bedoeling van weekend uitgelegd. Locatie blijkt te groot. Omgeving bestond uit motorcrossbaan, geschikt voor nachtspellen en de sfeer zit er goed in. Nachtspel liep als een trein. Toen we terugkwamen stond er chocomel en broodjes knakworst klaar. Alles gaat goed. Konijnen! Dit is niet de bedoeling. Voor je het weet word er volgend jaar enige kwaliteit van ons verwacht. Hoog tijd dat er iets fout gaat.

Zaterdagochtend, tijd voor programma. Ik bleek het programma thuis te hebben laten liggen. Gelukkig maar. Met auto op en neer, uur uitloop. Mocht niet baten. Sfeer bleef geweldig, ochtendprogramma was schitterend. Speech van mij over geloven en doorpraten na afloop. Heb bijna uur staan zwetsen. "Oh, zo lang leek het helemaal niet". "Maar het leek veel langer?" vroeg ik nog hoopvol. Mocht niet baten, was ervaren als een kort-to-the-point en interessant praatje. Dus ook dat ging goed. Balen.

We moeten nu echt ophouden met meer-dan-matig capabel zijn.

Sportmiddag flink fanatiek, er zijn geen jeugdleden gewond geraakt tijdens het rugby, dus dat is een pre. Op dit moment gaf ik het op.

Oké, dit weekend gaat geweldig worden. Bleugh.

Op een jeugdweekend hoort sport en bij sport hoort kwalleballen. Watisdatdan? Nou, uitleg: twee teilen met water, een jutezak met aarde, en dan rugby zonder regels. Sommige jeugdleden hadden vantevoren al wat vegen modder op het gezicht gesmeerd. Als soort van ongepaste-oorlogs-makeup. Amateurs. Dat hoor je halverwege een wedstrijd te doen, met het bloed van je tegenstander.  

Raaaaawr

Het thema was overigens "back to the basics". Wat we uitgewerkt hebben in onder andere een "muntspel". Iedereen kreeg een lading munten aan het begin van het weekend. En overal moet voor betaald worden: ontbijt, lunch, avondeten, tussendoortjes, koffie, thee, fris. Alles. Maar, munten verdienen kon met de spellen, corvee of goed gedrag. Gloeiende, had meteen effect. Iedereen leverde braaf zijn telefoon in (15 munten), hielp met tassen sjouwen (2 munten) en stond te vechten om corvee (10 munten). Wow! Opnieuw: dingen gaan te goed.

Eind van het weekend. Een paar jeugdleden waren boefjes geweest en hebben stiekem een socialistisch verbond opgezet. Stelletje links tuig. Hadden hun munten op een hoop gegooid en deelden alle kosten en baten. Vol trots werd hierover verteld bij het sluiten van het spel (terecht).

Tijdens het weekend hebben we, door jullie munten te geven, voor schaarste gezorgd. Er moest gewerkt worden voor eten, of een glas cola na het sporten. Maar vergis je niet. Er is altijd genoeg geweest. Als jullie allemaal zouden proberen zo "rijk" mogelijk te worden zou niet iedereen kunnen eten, of genieten, dit weekend. Maar het totaal aantal munten is altijd genoeg geweest, voor al het eten, alle extra's en dan nog wat. De vraag is of jij, als dat nog niet duidelijk is, durft te delen.

Na afloop van het weekend, helemaal kapot, volledig geradbraakt, compleet gaar. Dat is meestal een goed teken.

Plaats een reactie

Notificaties

Schrijf je in voor de email notificaties en ontvang een berichtje als er een nieuw artikel op dinandmentink.nl staat.

Schrijf je in

Volgend artikel

dbf8ea1536be2fc0

Het best voorbereide huwelijksaanzoek ooit

Wow. Wat een idee. Je wilt eigenlijk nog helemaal niet trouwen, maar je merkt dat je vriendin van die hints blijft geven. En mensen om je heen beginnen af en toe te vragen: "Goh, zou je haar niet eens een keer vragen". Aan alle kanten wordt er aan je geschud om nu eens te gaan proposen, maar eigenlijk wil je nog niet. Niet iets dat ik herken verder hoor. Echt niet. Heus niet.