Een gezellig dagje IKEA

• wo. 15 okt. 2014 08:30:00
• Dagboek van een Nar

Aaah! Drukte! Stress! Prikkels! Chaos!

Nee. Ik ben niet naar een deadmau5 rave geweest waar ik 3 uur op een slee achter 2 labradoodles met belletjes aan hun poten heb gehangen. Dat was rustgeven geweest. Nee, vorige week ben ik aan het verhuizen geweest. Shit.

Het initiele klussen valt nog wel mee. Laminaat leggen. Dat kan ik. De stress begint bij een "leuk dagje uit" naar de I-freaking-KEA. Voor wie niet zo goed begrijpt waarom de IKEA zwaar is (vrouwen) de volgende omschrijving.

De xenos is opgezet dat je binnenkomt, in 20 minuten de hele winkel door moet lopen om er uit te kunnen en dan stress hebt bij veel te drukke kassa's. Bij de xenos loopt er een vriendin naast je die af en toe een leuk pannetje ziet waarvan je moet zeggen "nee, we hebben geen pannetjes nodig". De ikea lijkt hier op. Maar daar moet je 5 uur voor uittrekken om doorheen te lopen. Als je niet te veel kijkt. En doorloopt. En de shortcuts neemt. In een auto. Met V8 aandrijving. Gereden door Michaël Schumacher. En niet moeilijk doet over een paar uur extra.

Het begon allemaal wel oké. In het restaurant. 9 uur. Voor een euro ontbijten. Eenvoudig. Niet veel keus. Je geeft een euro. Je krijgt een ontbijtje. Die je zelf in elkaar moet zetten (blijft de IKEA). En je drinkt er koffie bij. Heerlijk. Je hebt niet eens een inbussleutel nodig voor dat ontbijt.

De problemen beginnen te komen zodra je de roltrap opgaat de winkel in. De IKEA-roltrap-of-no-return-des-doods. Zodra je daar op bent kun je niet terug en ben je committed om 5 uur door die winkel te sjokken.

Zodra wij bovenaan de roltrap stonden bedachten we dat we onze tassen ergens hadden moeten dumpen. Dit bleek onder aan de roltrap te zijn. Gelukkig was er een shortcut naar beneden de roltrappen. Hiervoor moet je een medewerker knock-out slaan, zijn security card pakken en een lift naar beneden, het liefst vermomd als plant. Plant van de plantenafdeling gejat. Met inbussleutel in elkaar gezet.

Poging 2. Bovenaan de roltrap. Winkel in. We moesten hebben een bed, een kastje en een lamp. Eenvoudig genoeg.

Eerste ruimte. BAM! PRIKKELS! COMPLETE WOONKAMERS OP ELKAAR GESTAPELD! De 2 kilometer bestond uit zo'n 40 compleet ingerichte woonkamers. Die we niet allemaal ter "inspiratie" konden aannemen en negeren. Nee, wij moesten elk van die woonkamers vakkundig naspeuren om te kijken of ze misschien een kastje, lampje of bed hadden dat ons aansprak. Na 3 uur helemaal gesloopt. Woonkamer afdeling gehad. Kastje uitgezocht. Lamp uitgezocht. Bed uitgezocht.

De volgende drie afdelingen waren op rij: een kastenafdeling, een lampenafdeling en een bedden afdeling. Veredelde clusterbommen. Konden opnieuw beginnen. Had nog geen inbussleutel gezien. Dit was overigens wel het moment waarop Daphne me meedeelde dat ik moest stoppen met "inbussleutelgrappen" maken. Cultuurbarbaar. Humoramateur.

Het was zo'n beetje halverwege de "bureauafdeling" dat ik officieel zonder mening zat. Voor vrouwen leg ik dit even uit: iedere man heeft een dagelijkse hoeveelheid "mening". Iedere keer dat een man ergens van moet zeggen wat hij er van vindt neemt deze voorraad mening een beetje af. Zoals in het 264e geval waarop Dahpne vroeg: "Lieverd, wat vind je van deze kussentjes?". Totdat de mening op is. Mijn antwoord op de kussentjesvraag was dan ook "Weet ik veel. Wat is het nut van kussentjes?". Op dit moment begon ik meningen te faken. "Ja, ze zijn wel blauw". Of. "Hmm. Streepjes. Ik heb nog geen keuze gemaakt over de implicatie van streepjes".

Tegen het eind van het IKEA avontuur compleet gesloopt. We begonnen om 0930 met lopen. Deden om 1400 een dutje op de matrassenafdeling. Bleek niet toegestaan. Om 1600 konden we naar huis gaan fietsen. Pinda's.

Oh ja. We hadden een matras gekocht. Een breedte van 1 meter 40 bleek te hoog om in mijn backpack te pakken. Vandaar de foto.

Gelukkig zouden we de dagen daarna het huis gaan inrichten. Dat is vast makkelijker. Hoe moeilijk kan het zijn om wat meubels en spullen te verplaatsen?

Morgen schrijf ik even hoe dat ging.