
Een verstokt caffeinist
Het lijkt me goed om even eerlijk te zijn. Dat doe ik niet vaak. Twee weken terug ging ik in één van mijn dagboek stukken aanzienlijk te ver. Duidelijk over de grens. Ik schoot uit in "geinig-doen-over-religie-enzo". Vorige week schoot ik uit in "geinig-doen-over-seculiere-organisaties". Dus wat mij betreft kunnen we stellen dat ik het gemiddeld heel redelijk doe. Ik heb in mijn online dagboek een gevoelige, fijne, subtiele, ja zelfs, kunstzinnige balans gevonden tussen nodeloos bashen op zaken en pak-em-beet-net-zo-nodeloos-bitchen op andere zaken.
- di. 9 dec. 2014 10:00:00
- Dagboek van een Nar
Kortom, tijd om weer eens over religieus-achtige-zaken te schrijven.
Vorige week was Ouweneel als spreker op trefavond. Voor alle niet-christengekkies onder u: Ouweneel is een soort van Christen-Corivee die graag voor groepen staat ingewikkelde dingen uitleggen. Voor alle wel-christengekkies onder u: ik heb het over de "Ik heb teveel boeken geschreven" Willem-Ouweneel en niet de "Ik verkondig wazige shit over de eindtijd, waarschijnlijk gerelateerd aan overmatig wietroken" Andere-Ouweneel.
De avond ging over kerkstromingen. Welke kerkstromingen? Alle kerkstromingen. Heerlijk. Een avond vol weetjes en leerzame dingen. In plaats van de normaal gebruikelijke feel good boodschap vol persoonlijke ontwikkeling, worden wie je bent, met een sausje doe wat Jezus deed, met de flinterdunne dikte van een postzegel die normaal voor een informatief geheel moet doorgaan.
Grootste deel van de avond bestond uit het uitleggen welke kerkstromingen er zijn en welke eigenschappen die hebben. Leerzaam. Niet per sé nuttig. Wel leerzaam.
Aan het eind van de avond kan ik conluderen dat ik bij een niet-episcopaal niet-prebyteriaanse kerk uit de moderne, pre-calvinistische tijd binnen de doperse traditie, met de enkele noch dubbele predestinatie en zonder verbondsleer zit, met een gematigd-charismatische traditie, low-church karakteristieken, gematigde nadruk op liturgie en nauwelijks kenmerken van bemiddelend priesterschap, waar ceremonie, traditie en rituelen een minimale rol spelen met een niet-congretionalistische geloofsbeleving met kenmerken van orthodoxie en rechtzinnigheid met een subjectivistische edoch verstandelijke kijk op theologie onder de westerse stroming van het grote schisma en daarmee de galcedoniaanse traditie.
De enige stroming die niet voorbijkwam was eentje die ik zelf, oprecht, buitengewoon belangrijk, zo niet als enige belangrijk vind. Naast Lutheranen en Calvinisten heb je ook Caffeïnisten. Dat zijn mensen die niet zozeer belangrijk vinden wat er in de preek gezegd of in liederen gezongen word. Als er na afloop van de dienst maar een kop koffie gedronken kan worden.
Ik ben een degelijke en verstokte caffeïnist.
Plaats een reactie