Forenzende ambtenaren en hun secretaresses

• do. 9 apr. 2015 09:00:00
• Dagboek van een Nar

Alle namen zijn echt en adresgegevens zijn op afroep verkrijgbaar. Oh ja, en ik vind ambtenaren ook écht nutteloos, dat is niet slechts een totaal overtrokken stereotype dat ik nu omschrijf omdat het soms gewoon leuk is om stereotypen uit te vergroten.

In de trein zat ik naast Henk. Over het gangpad sprak hij met een collega. Henk zijn kledingstijl is de slordige variant op smart-casual. Een donkere spijkerbroek met een blouse en een colbert. Maar dan wel met lichte slijtage op de spijkerbroek, een blauw gestreepte blouse en een bruin ribcord colbert. Hij heeft een onopvallende bril, niet te groot, niet te klein, niet te dik, niet te dun, recht aan de bovenkant, ovaal beneden. Antracietkleurig.

Wat moeten we nu met die 2e afdeling die vragen stelt over onze werkwijze?

We moeten niet te soepel zijn in onze antwoorden. Voor je het weet willen Utrecht en Zaandam hun dossiers in het vervolg ook digitaal aanleveren.

Bovendien waren ze ook al afwezig op het afdelingencongress.

Laten we niet overhaast communiceren. Ik denk dat het handig is om eerst het voortgangsrapport af te wachten.

Nou. Dat lijkt me duidelijk. Mark is werkzaam in de semi-publieke sector. Onderwijs. Namens een overheidsinstantie is hij verantwoordelijk voor de prestaties van 6 middelbare scholen in Utrecht en twee in Zaandam. Het is niet helemaal duidelijk hoe hij op deze positie is gekomen, maar zijn contract is al erg oud dus niemand kan hem tegenspreken of ontslaan. Wat Mark precies doet, voor wie, is eigenlijk niemand duidelijk, ook hemzelf niet. Maar belangrijk onderdeel van zijn werk is leerkrachten dwingen om voortgangsrapporten en kindgeboden ontwikkelingsdossiers aan te leveren die hij verwerkt in een Excel bestand. Hij reist veel met de trein voor vergaderingen. De meeste van deze vergaderingen word er gesproken over de structuur van de volgende veragdering en betere formats voor notulen en actiepunten. Sinds kort heeft Mark een nieuwe hippe telefoon, een blackberry, van zijn broer gekregen. Dat vind hij handig, want je kan er zo goed outlook mee synchroniseren. Outlook vind hij ook prachtig, dat een secretaresse makkelijk bij zijn email of agenda kan. Soms droomt Mark er wel eens over om vreemd te gaan met zijn secretaresse. Maar hij heeft helemaal geen partner. Of secretaresse. Mark heeft ook hobby's. Hij mag graag miljoenenjacht kijken op TV. Zoveel geld winnen lijkt hem wel wat. Hij zou ook wel weten wat hij er mee zou doen. Nieuwe tuinstoelen kopen, en een barbecue. De vorige buurtbarbecue die Mark organiseerde was de opkomst wat laag. Twee buurmannen waren er, maar eentje moest na een half uur de hond uitlaten en kwam niet terug. De buurvrouw van nummer 19 was er ook niet.

Even later zat ik recht tegenover Marit. Zij valt meteen op. Marit gebruikt de onsubtiele manier van opvallen door kleding. Met een nette broek en een blouse. Met net iets te veel knoopjes los. Haar halflang tot op de schouders met nét iets te veel "wetlook" stuff erin. Duidelijk aanwezige lippenstift en een goede laag make-up. Ze is aan het bellen terwijl ze een sudoku oplost en haar nagels lakt. Handig klemt ze haar telefoon tussen oor en schouder.

Ja. Nee. Die liggen op je bureau, heb ik daar gister achtergelaten.

Dat dacht ik al. Heb ze ingescand en aan hem opgestuurd.

Zou je vanmiddag nog naar mijn declaraties kunnen kijken? Die lopen nu al 2 maanden achter.

Obvious. Marit is secretaresse op een stadskantoor. Marit doet al het praktische papierwerk van deze afdeling en is onmisbaar. Al jaren hoopt ze promotie te maken tot leidinggevende van de afdeling. Misschien dat ze dan wat minder last heeft van de mannelijke collega's die ongewenste opmerkingen maken. Als enige op kantoor weet ze wat er nu eigenlijk gebeurd, de rest zegt vooral veel moeilijke dingen tijdens diagonale managementsvergaderingen. Soms denkt ze er wel over om haar baan op te zeggen, te gaan reizen en in het buitenland verder te gaan. Urenlang zit ze dan op het werk te zoeken naar vliegtickets. Als ze tijdens een pauze hier eens iets over zegt haalt haar baas meestal zijn schouders op en zegt "ach pop, waarom zou je, je hebt hier toch een mooie vaste baan?". Ontmoedigd zet ze dan het plan uit haar hoofd. In haar vrije tijd spreekt ze veel met vriendinnen af. Dat vind ze leuk. Soms snapt ze niet zo goed wat er gezegd word. Als er een grap gemaakt word lacht ze soms mee zonder dat ze hem snapt. Marit verteld af en toe ook wel iets van haar eigen werk, maar daar reageert eigenlijk niemand op. Marit staat altijd klaar voor haar vriendinnen als er een relatie uit is of de stress te veel word. Soms voelt ze zich alleen en vraagt dan onverwachts of ze bij iemand langs mag komen. Maar haar vriendinnen hebben dan altijd al iets anders gepland.