Requiem voor een burger

• di. 3 nov. 2015 09:00:00
• Dagboek van een Nar

Want in de soos zal ik niet vaak meer komen, collega's en burgers hebben geen interesse in zulke vraagstukken en het Rutbeek ligt bij Enschede, niet Schiedam.

Ja, we zullen hier wel weer nieuwe vrienden maken, nieuwe dingen ontdekken, een leven opbouwen. Vast. Maar wat ik ga missen zijn de energie en levensvreugde van een groep christelijke jongeren rondom een kampvuur. Binnenlopen in een soos met 80 man en iedereen bij naam kennen. Dezelfde verhalen iedere keer opnieuw horen. De veel te harde muziek die op de achtergrond staat. Het gezeur over de veel te harde muziek. Het ongetemde enthousiasme om nutteloze zelfverzonnen spellen te spelen (blind volleybal met een rubberkip). Heel ingewikkeld nadenken over "verenigingsstructuur" en toch eigenlijk "maar wat doen". Toch veel voor elkaar krijgen als stel halve zolen. Vol vuur nieuwe ideeën verkondigen die echt al 100 keer eerder geprobeerd zijn. "Een duidelijkere koppeling tussen tref en kring", "meer focus op <gebed/getuigen/groei/persoonlijk>". Discussiëren over de wenselijkheid van dassen op trefavond. Of de onwenselijkheid van dassen. Gezeur over de cantor. Gezeur over gebrek aan cantor. Nou ja, laten we redelijk zijn. Na de allereerste cantor van NSE is er nooit meer een goede geweest. Het verenigingslied brallen. Kebab halen. Samen studeren in de UB, wat toch vooral betekende elke half uur een kwartier koffiepauze. Samen uitstellen.

Maar ook samen de bijbel induiken. Vaak intellectuele discussie over niks. Of in een rondje zitten gevoelens benoemen. Jakkes. Maar toch ook oprechtheid, twijfel, luisteren en meedenken waar nodig. Als eerstejaars student opgevangen door een groep die me wat op weg hielp. Op studie, met vrienden, ook in geloof. Daarna zelf nieuwe eerstejaars opvangen die op hun beurt ook dat stokje zullen overnemen. Ik ben trots op die club studenten die dat samen voor elkaar bokst.

Oké. Er zullen nieuwe dingen komen. Gave baan. Leuke collega's (behalve die ene). Een mooi kantoor om in te werken. Geld hebben om dingen te doen (edoch geen tijd). Nieuwe stad en omgeving ontdekken. Nieuwe kerk zoeken. Nieuwe vrienden maken. Oude hobby's oppakken (tafeltennis!).

Maar toch. Ik ga het missen. Het leven als student, bij een club als Navigators Enschede, op die Universiteit in Twente.

Als je das in de kast hangt
originele post

Als de borrels eerder aflopen
er geen afwas in de gootsteen staat
Als je das netjes in de kast hangt
En je 's ochtends vroeg je bed uit gaat

Als de eindeloze speeches verstommen
het gezang je niets meer doet
Als van de nodeloze trots op je clubje
Je hart niet harder kloppen moet

Als kebab laat op de avond
Of sigaren bij een glas wijn
Als datingfeesten, dies, gala's
Überhaubt niet relevant meer zijn

Als tot in de late uurtjes
Jij allang niet meer aanwezig bent
Als je dingen doen omdat het kan
Niet meer echt als reden kent

Als je studie bijna is voltooid
En je word moeilijk veel suffer
Dan ben jij niet langer meer student
Je bent een walgelijke burger

~ Dinand Mentink