Bankiers, wachtwoorden en religieuze verwijzingen

• di. 24 nov. 2015 09:00:00
• Dagboek van een Nar

De dominee daar had het over zo'n bekend verhaal: "een tollenaar en een schriftgeleerde staan in de tempel. De schriftgeleerde dacht bij zichzelf, gelukkig ben ik niet zoals die tollenaar. Ik zeg u, deze schriftgeleerde was een arrogante eikel". De clue van het verhaal was, aldus de dominee, dat je je niet beter moest voelen dan een ander. Je mag je zelfs niet beter voelen dan een tollenaar, zo'n afperser, zo iemand die anderen geld aftroggelt om daar zelf mega-rijk van te worden. "Of, zoals we tegenwoordig zouden zeggen, een bankier". Om dit grapje werd even gelachen.

Best ironisch eigenlijk. Dat grapje "haha, bankiers zijn afpersers". Het gaat over, "voel jezelf nu niet beter". En met het maken van dat grapje zegt de dominee eigenlijk "wat een lagere levensvormen zijn bankiers eigenlijk, gelukkig zijn wij beter". Ik moest ook even lachen. Want: de schriftgeleerde dacht "gelukkig ben ik een beter mens dan die tollenaar", de dominee sprak over "gelukkig zijn wij betere mensen dan die schriftgeleerde" en "gelukkig zijn wij beter dan bankiers", en ik dacht "shit, gelukkig ben ik een beter mens dan die dominee". In mijn verdediging, dat is waarschijnlijk ook zo.

Over bankiers gesproken. Tijd voor een irritatiepuntje.

Mijn bank vroeg mij, weer eens, om mijn wachtwoord te wijzigen. Op dat moment volgde ik dezelfde stappen die iedereen in die situatie volgt: nieuw wachtwoord, "uw wachtwoord moet een cijfer bevatten", nummer 1 erachter, "uw wachtwoord moet een hoofdletter bevatten", hoofdletters erbij. Na 40 pogingen had ik eindelijk een goed wachtwoord door 4 keer met mijn hoofd op mijn toetsenbord te stampen. Zoals het van de bank moet, met: hoofdletters, kleine letters, getallen, valuta symbolen, cyrilische karakters, spijkerschrift, oud-egyptische symbolen en een verwijzing naar één van de maya-seizoenen. Op dat moment was mijn wachtwoord zo ingewikkeld dat ik het maar op een post-it schreef en op mijn monitor plakte.

Ik snap dat echt niet van banken. Het is zo, ontzettend, obvious. Op het moment dat je mensen dwingt om elke 2 weken hun wachtwoord aan te passen op zo'n manier dat ze het niet kunnen onthouden. Dan weet je in ieder geval zeker dat het op een post-it geschreven word, of opgeslagen in een concept-mail in outlook.  

Even probeerde ik nog de benadering die ik enkele weken geleden nog gezien had in de kerk. "In de naam van Jezus, accepteer mijn wachtwoord!".

Kreeg een foutmelding: "Uw wachtwoord mag geen religieuze verwijzingen bevatten". Dat lijkt me wel zo veilig inderdaad.