Poep in je koelkast
Stel het je voor. Wij, als getrouwd stel. Allebei achter een eigen bureau. Ze staan tegen elkaar aan, dus we zouden elkaar aan kunnen kijken. Als er niet een battaljon beeldschermen tussen zou staan. Ik achter mijn bureau, zij achter haar bureau. Beetje werken, af en toe zeggen we wat. Redelijk degelijk nietszeggende dinsdagavond. Totdat. "Ze hebben dus dat onderzoekspakketje opgestuurd", terwijl zij op haar toetsenbord aan het rommelen is.
- di. 8 nov. 2016 09:00:00
- Dagboek van een Nar
Stel het je voor. Wij, als getrouwd stel. Allebei achter een eigen bureau. Ze staan tegen elkaar aan, dus we zouden elkaar aan kunnen kijken. Als er niet een battaljon beeldschermen tussen zou staan. Ik achter mijn bureau, zij achter haar bureau. Beetje werken, af en toe zeggen we wat. Redelijk degelijk nietszeggende dinsdagavond.
Totdat.
"Ze hebben dus dat onderzoekspakketje opgestuurd", terwijl zij op haar toetsenbord aan het rommelen is.
Laat ik dat uitleggen. Daphne doet mee met één of ander onderzoek naar multi-resistente bacteriën in de darmen van vegetariërs en niet-vegetariërs. Tikkeltje vreemd wellicht, maar jah, Daphne is bioloog en vegetariër, dus op een manier snap ik dat ze meedoen met zo'n onderzoek leuk vind.
"Hmmmm", antwoord ik
De hele avond kom ik al weg met het antwoorden van "Hmmm", terwijl ik zelf bezig ben met één of ander suf programmeerproject.
"Nou. Ze hebben het hier dus specifiek over dat je op maandag of dinsdag een sample van je poep moet nemen", zegt Daphne die zich van een halfgare Hmm niet zo veel aantrekt
"Hmmm"
"En ik vroeg me dus al die tijd af waarom dat nu is. Maar nu begint het me te dagen. Het is namelijk dat ze willen dat je het op vrijdag instuurt. En als je dan op maandag of dinsdag een sample neemt kun je het op woensdag in de koelkast leggen en dan donderdag, of vrijdag, op sturen"
"Hmmm. Oke"
"WACHT! WAT!?"
"Ja, ik vroeg me dus af waarom je maandag of dinsdag moet verzamelen."
"Ja, oke. Dat lijkt me prima", dit was niet waar ik mij zorgen om maakte.
"Maar dat is dus zodat je het donderdag of vrijdag kan versturen."
"Akkoord, lijkt me in orde", ook dat was niet waar ik van geschrokken was.
"Ja. Zodat het het alleen op woensdag gekoeld hoeft te worden"
JA! Dat was het! Het leek me dat ik hier duidelijk op moest reageren.
"Wat in fucksnaam was je van plan precies?", dit leek mij duidelijke communicatie. Ik bedoel, duidelijke communicatie is belangrijk, ik ben in dit soort situaties altijd de redelijkheid zelfde. Je probeert in goed overleg toch gezamenlijk tot een oplossing te komen.
"Nou, ik verzamel het dus dinsdag of woensdag."
"JA DAT ONDERDEEL SNAP IK!", blijkbaar moest ik mijn communicatie toch nog een beetje opschroven.
"En dan gaat het 's nachts in de koelkast."
"LAAT IK HIER DUIDELIJK OVER ZIJN!", schreeuwde ik op mijn burea staand op de top van mijn stem.
"Er is geen fucking manier, op aarde, onder de aarde of in de hemelen, in het heden, noch verleden noch in de toekomst dat er in mijn gloeiende gloeiende nog aan toe koelkast menselijke feces komt te ligggen. Is er slechts de kleinste mogelijkheid dat er enige door mensen bedenkbare manier is waarop ik ook maar in het minst onduidelijk ben?"
Wat ik zeg, duidelijk communiceren en dan double checken of je gesprekspartner ook snapt wat je bedoeld. Zo ben ik.
Daphne vond dat ik overdreef, "Nee joh, er zit goed materiaal bij. Het moet in dit potje wat vervolgens in dit bakje gaat, dan in deze ziplock in dit tasje en vervolgens in dit bakje in deze waterdichte plastic envelop", zei ze terwijl ze één voor één de meest dunne flimsy materialen liet zien die ik ooit in de geschiedenis van flinterdunne materialen gezien had. Het spul dat een afscheiding moest vormen tussen mijn diepvriespizza en het biologische hellevuren arsenaal der eeuwinge duisternis en doem viel van ellende uit elkaar bij de minste notie van aanraking.
"Laten we een compromis sluiten", zei ik, zoals altijd bereid om te spreken. Hoe compleet hersenloos, ondoordacht en doorwrocht van gruwelen en stupiditeit een krankzinnig plan ook is.
"Jij mag van mij, let op, met een gerust hart, feces stoppen,in dat buisje dat in dat bakje in dat tasje gaat en dan in die ziplock bag in die waterdichte envelop. Als je het daarna maar in een waterdichte kluis stopt, in een ándere koelkast. In die flat daar, als je die flat vervolgens integraal naar Zuid-Italië verhuisd."
Leek me redelijk.
"Ja hoor lieverd, is goed hoor, ik doe het wel op die manier", zei Daphne. Blijkbaar onder de indruk van mijn vermogen tot het sluiten van redelijke compromissen.
Zie je. Soms moet je even boos worden. Maar met een beetje doorzettingsvermogen is het mogelijk om een discussie van je vrouw te winnen.
Plaats een reactie