alexander-popov-566913-unsplash

Wij gaan dus een feestje geven

Daphne en ik zijn dus redelijk vlakbij elkaar jarig. Dat betekent dat het plan ontstond om al onze vrienden en familie tegelijk uit te nodigen in ons 60m2 sociale huurflatje. En aangezien wij op dat moment blijkbaar dronken waren besloten we dat we geen enkel probleem met dat plan zagen.

We zijn nu drie weken verder en dat betekent dat er enkele vragen beginnen te ontstaan. Vragen als: Waar gaan we 30 man laten? In welke aanhangwagen gaan we inkopen doen? Moet ik zelf ook aanwezig zijn? Wie heeft Alex uitgenodigd?

Er waren op onze opgave lijst ongeveer twee typen opgaven te onderscheiden. De volgende:

Ja, we zijn er. Kunnen we nog ergens mee helpen?
~ Vriendinnen en familie van Daphne

Jo ik ben er ook, kan ik blijven eten? En slapen? Komen er nog leuke vriendinnen van Daphne? Bier. Tieten.
~ Vrienden van Dinand

Goed. Blinde paniek dus. Je weet wat dat betekent over de zondagavond in huize Mentink. Burgeroorlog. Maar, wij hebben het uiteindelijk als volwassen mensen opgelost. Takenlijst gemaakt, een handige voorzet had ik al gegeven. En ik moet eerlijk zeggen, het geven van een feest is tegenwoordig zo eindeloos veel makkelijker. Samen op de bank zittend alle drank in de PicNic app knallen, met iDeal afrekenen en op zaterdag laten bezorgen. Mijn hemel, het is bijna valsspelen.

We hoeven nu alleen nog maar zaterdag alle meubels uit het hele huis in één kamer te gooien zodat alle mensen passen.

Dit kan alleen maar fout gaan.

De hemel bescherme ons.

P.s. Meer info en opgaven hierr: https://pageless.nl/v/pjL0kvmacqeA

P.s.s. Ja ik heb de uitnodiging voor ons feestje gemaakt met Pageless, wat ik zelf gemaakt heb. Nuttig? Nee. Leuk? Meh. Ben ik er onrealistisch trots op? Absoluut!

Plaats een reactie

Notificaties

Schrijf je in voor de email notificaties en ontvang een berichtje als er een nieuw artikel op dinandmentink.nl staat.

Schrijf je in

Volgend artikel

DSC_0012

Een feest en herkenning

Laat ik eerlijk zijn. Het is natuurlijk super vet om als provinciaal vanuit een gehucht in het oosten naar de randstad te verhuizen om daar te gaan urbanismen. Maar stiekem ben ik hier toch nog niet helemaal gesetteld. Dat is waarom de kring waar Daphne en ik nu heen gaan zo prettig is. Het is zo'n enorme bak met herkenning. Laat ik dat toelichten.