Oververhit

• ma. 15 okt. 2018 09:30:00
• Dagboek van een Nar

Het heeft wat mij betreft iets heel onwerkelijks. Het is zo lekker dat het nog dit weer is. Ik ben afgelopen vrijdag wezen mountainbiken. Ongelofelijk van genoten. Zaterdag op een terrasje gezeten, vandaag op het balkon lunchen. Het is half oktober. Heerlijk.

Enige, kleine, donkere puntje is natuurlijk de reden dat het zulk mooi weer is. Door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde. Dit jaar is het nog lekker. Er gaan jaren komen dat het in Nederland door de overstromingen, afgewisseld met verzengende droogte, minder lekker is in oktober.

Allerlei angstbeelden voor de toekomst schieten door me heen. Maar goed, die druk ik dan maar weg in een diep donker hoekje. Het is tenslotte mooi weer, niet zeiken, lekker met de cabrio naar een terrasje!

Iets anders. Twee weken terug hadden Daphne en ik ons feestje. Twee korte dingen over dat feestje. Het eerste dat is de timing waarmee mensen binnenkomen. Ik vind het altijd fijn als niet iedereen tegelijk aanwezig is.

Wouter was dit keer als eerste. Lekker, gewoon één voor één iedereen die binnenkomt. Wil je wat drinken Wouter? De rest zal zo komen.

14 seconden later.

Er zijn nu 48 mensen. De deurbel gaat, dat zullen mijn ouders zijn. We krijgen een kado van Ellen en Rianne, oh, wacht even, Alex is bezig met een anekdote. Ik kom er aan Alex, Thomas heeft een opmerking. Ja, dat klopt, er staat een nieuwe plant in de hoek. Hee pap, wil je iets drinken? Haha, leuke anekdote Alex. Leuk Ellen, bedankt! Wil er nog iemand taart? De deurbel gaat weer. Nee, we hebben de stoelen bewust in meerdere kamers gezet. Dat is een statafel. Je kunt kiezen uit appeltaart, cheesecake of worteltaart. Hola Joram. Superbedankt Laurens, leuk kado! De slagroom is zelfgemaakt.

Nou, en jullie weten het. Ik ben extravert. Dus even he..le..maal.. tot rust komen.

Iets anders. Waar ik stiekem wel trots op ben. Daphne en ik wonen in een kleine sociale huurwoning. Is prima verder, maar met feestjes is het wel krap. Toch besloten we om ongegeneerd 30 mensen uit te nodigen. Om die mensen vervolgens ergens te laten hebben we domweg alle meubels uit het hele huis naar de slaapkamer. Dat gaf ons genoeg ruimte om een paar groepjes mensen ergens te laten.

Eerlijk gezegd. Op deze manier niet zeiken over materiële dingen, maar gewoon mensen uitnodigen en er het beste van maken. Dat is wel hoe ik wil zijn.

*Voetnoot: Ik doe hierboven wel heel stoer dat ik op een terrasje zit. Dat kwam voor het schrijven van een doorlopend verhaal wat beter uit. Technisch gezien heb ik vandaag de hele dag binnengezeten en was ik aan het "hobbyen". "Hobbyen" is in mijn geval een keihard eufemisme voor: "een Dungeons & Dragons campagne in elkaar aan het zetten". Oh mijn hemel wat ben ik daar hard mee aan het nerden zeg. Binnenkort gaan we met een groep vrienden een campagne beginnen die ik zelf in elkaar gezet heb. Extreem veel zin in. Misschien doe ik er binnenkort wel een artikeltje over.