
Helder zien - een tirade over meterstanden
Enige tijd geleden ontdekte ik dat ik toch echt niet meer goed kan zien. Het begon allemaal met dat ik op mijn telefoon een mailtje zag. Het was de energieleverancier die om onze meterstanden vroeg.
- ma. 26 nov. 2018 09:30:00
- Dagboek van een Nar
Goed. Nu heb ik een aftandse grafhekel aan het doorgeven van mijn meterstanden. En dat heeft er vooral mee te maken dat onze meterkast, net als die van elke andere levensvorm op aarde, is ingericht als opberghok, niet als meterkast.
Zoals dat gaat. Er staan een aantal kartonnen dozen met lampen, batterijen, een klein trapje, een gammele strijkplank. Een paar schoenendozen zonder deksel waarvoor je twee handen nodig hebt om ze op te tillen. En, voor mij onduidelijke redenen, een plastic tas met daarin andere plastic tasjes.
Nou goed. Als energieleverancier weet je dit. Als energieleverancier weet je ook dat mensen hun meterstanden doorgeven altijd op hun telefoon doen, dat zie je aan de statistieken van je website. Het is ook logisch, want in tegenstelling tot je computer kun je je telefoon meenemen naar de fucking meterkast.
Zo ook onze energieleverancier. Die ik niet zal noemen, omdat ik vriendelijk ben. Laten we het hebben over OKZIO.
Anyhow. OKZIO. Jullie weten ook dat werkelijkwaar ieder levend wezen op deze aardkloot een puinzooi in zijn meterkast heeft. En dat mensen niet hun computer met beeldschermen meenemen naar de meterkast.
Dus als ik dan, in het donker, om 9 uur 's avonds van de bank af kom, om vervolgens in de kou naar de meterkast te lopen, daar een paar dozen op te tillen, een gammele strijkplank aan de kant te schuiven. Een tas met tasjes in de lucht werp. Om vervolgens met één hand twee uit elkaar vallende schoenendozen zonder deksel te balanceren, terwijl de andere hand het klepje van de electriciteitsmeter opent en ik een telefoon in m'n bek heb voor de zaklampfunctie.
Op dat moment dus. Op dat moment heb je het fuckverdorie fatsoen om mij een website te presenteren die werkt op een mobiele fucking telefoon. En niet. NIET! Nadat ik door 14 cookiemeldingen en nieuwsbrief opties heengeklikt ben, een pagina waarop enkel een melding staat dat mobiel energiestanden doorgeven zo makkelijk is via de fucking app.
(enkele krachttermen zijn hier weggevallen omwille van goed fatsoen, red)
Anyway. Ik had deze hele tirade tot in de puntjes voorbereid en voor de spiegel geoefend zodat ik hem, vlak voor de telefonische helpdesk zou sluiten met de juiste intonatie en dramatische pauzes af te steken tegen een ongelukkige service medewerker, toen ik tot mijn ontsteltenis zag dat ik in mijn woede de standen verkeerd had doorgegeven.
Fuck.
Kortom. Zoals dat gaat. Poeslief en met het schaamrood op de kaken de helpdesk gebeld met de vraag of ze dit konden rechtzetten. Haha, ja kan gebeuren, stom van mij. Haha. Oh, het is al rechtgezet, wat fijn mevrouw, dank u wel mevrouw, u ook een prettige avond mevrouw. Dag.
Dit was zo ongeveer twee weken geleden het moment dat ik besloot dat ik een bril nodig had. Vrijdag kon ik hem ophalen. Laat ik een paar observaties daarover optekenen.
- Oh mijn lieve hemel. Ik kan alles weer zien. Grassprieten. De klok aan de andere kant van de kamer. Ondertiteling. Op kilometers afstand kan ik borden lezen. Ik heb gisteren over de schouder van een man op het perron in Rotterdam de krant mee staan lezen. Vanuit Schiedam. Mijn zicht is, met mijn bionisch supplement, voorbij perfect. Ik ben "The Engineered Eye". Ik kan alles zien, 's nachts houd ik vanuit hoge torens wacht over de stad beneden mij. Vrees mij. (leesadvies: lees dit laatste stuk met een rouwe stem)
- Alles draait en ik heb hoofdpijn. Ik denk dat ik hier even ga liggen.
Toen ik Erik meedeelde dat mijn zicht zo goed was dat ik mezelf tegenwoordig zonder schaamte "The Engineered Eye" noem zei hij dat ik niet moest overdrijven en dat ik gewoon jaren praktisch blind geweest ben.
Ik denk dat hij gewoon jaloers is op mijn goddelijke zicht.
Toen ik mijn bril kreeg legde de meneer in de winkel uit dat ik een week lang niet zo druk met met mijn hoofd moest bewegen. Om er aan te wennen. Ja, echt waar. Een week lang, rustig met mijn hoofd bewegen.
Goedendag. Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Dinand. Een week lang rustig met mijn hoofd bewegen. Hmm. Bent u een idioot?
Plaats een reactie