Dankbaarheid. Of: hoe ik drie horloges kocht

• do. 4 apr. 2019 08:00:00
• Dagboek van een Nar

Kring was bij ons over de vloer gisteren. Leuk. Zoals je dat kunt verwachten van huize Daphne & Dinand. Stipt 2 minuten te laat was de hele kamer perfect opgeruimd (alles lag in de studeerkamer, daar kijken ze toch niet; red). Er stond zelfs nonchalant een klein schaaltje met chocoladepaaseitjes op tafel. Alsof we dat altijd hebben. Zo zijn wij.

We hadden het over dankbaarheid. Jezelf de vraag stellen: "waar word ik gelukkig van?" en "wanneer heb ik genoeg?". Een leuke uitspraak die avond vond ik:

Geluk is een keuze. Succes is een keuze. De keuze om te weten wanneer je genoeg hebt en daar blij mee te zijn.

Goede discussie gehad. Wijze dingen gezegd. Elkaar bemoedigd om na te denken over tevredenheid. En toch vond ik het ongemakkelijk. Waarom? Nou, neem als voorbeeld dit verhaal.

Begin ergens begin dit jaar waren Daphne en ik lekker aan het opruimen. Waarbij we best wat, eh, shit, hebben weggegooid. Af en toe zei Daphne dan: "wel zonde heh, dat we dit nu weggooien". "Nou", antwoorde ik dan, "wat ik vooral zonde vind is dat er ooit iemand in de action stond en dacht 'oh shit, een cereal dispenser die eruitziet als een kouwgomballen automaat, dat hebben we echt nodig'".

Dat vind ik ook echt, het grootste deel van de crap die we weggooiden was zooi die gewoon nooit gekocht had moeten worden. Ooit. Door iemand.

Diezelfde avond nog zat ik op aliexpress.com, bij een subwinkel waar ze bijzondere horloges hebben. Ik heb daar diezelfde avond nog drie horloges besteld. Niet één, niet twee omdat ze dan goedkoper waren, maar drie. Drie, fucking, horloges.

Eind van de avond keek iemand naar de schaal waarop mijn horloges liggen. Zeven stuks. Er is er nog één onderweg. "Zo", zei ze, "jij hebt wel aardig keus 's ochtends als je een horloge om wil doen".

Dit is waarom ik het ongemakkelijk vind om het met een groep goedverdienende hoogopgeleide witte westerlingen te spreken over dankbaarheid, tevredenheid, genoeg hebben. Zelfs bij hun standaard ben ik er zo, extreem, slecht in.

Deze blog werd geschreven op mijn nieuwe Lenovo M10 tablet