Bidden voor Kenia

• wo. 29 mei 2019 10:00:00
• Dagboek van een Nar

Niet de normale voorganger stond op het preekgestoelte, maar een andere dame. Ze merkte op dat het vrij leeg was in de kerk.

Het is vandaag een beetje rustig, mogelijk komt dat omdat jullie gisteren allemaal bij de EO-jongerendag waren. Boefjes.

Haha.

Hoe dan ook. Eerst iets over Kenia. Kenia werd voor het eerst in de 16e eeuw gekoloniseerd, door de Portugezen. In 1885 namen de Duitsers het over. In 1888 arriveerde de British East Africa Company. Sinds 1963 is Kenia, na zo'n 400 jaar kolonie te zijn geweest, onafhankelijk.

Dit alles las ik, terwijl ik afgedwaald was van de preek. Oeps. Nu echt even opletten Dinand. Niet veel later zat ik te lezen over William Wilberforce. Held. Waar gaat het nu ook weer over? Oh ja, ik ben er weer.

Ik begon weer een beetje op te letten tijdens het laatste gebed. Ik citeer (zo goed als mogelijk)

We bidden U of U wilt geven dat ze de wijsheid die ze hier opgedaan hebben ook mee kunnen nemen naar de gebieden waar dat zo hard nodig is. Dat de leefregels vanuit U die in Europa voor zoveel stabiliteit gezorgd hebben ook in Kenia voor een stabiel parlement mogen zorgen. Wijsheid uit Nederland voor de gemeenschap daar. Dat de leiders zich hier ook gevoed mogen hebben voor hun community daar.

Weet je wat het is. Ik ga hier een keer niet over lopen geinen, daar is het te droevig voor. Ik stoor me hier dus aan. Hard ook.

Kenia is 400 jaar lang uitgebuit. Door al die Europeanen met Gods leefregels.

Zo'n gebed zal wel niet zo veel kwaad doen, en het zal wel weer goed bedoeld zijn. Maar. Mijn lieve hemel, hou toch op met doen alsof er in Afrikaanse landen een beetje domme mensen wonen die onze degelijke Europese hulp nodig hebben.

Amen.