Warmte, teenslippers en verloedering!

• wo. 26 jun. 2019 08:30:00
• Dagboek van een Nar

Over dat laatste. Mensen die in korte broek en op slippers naar kantoor komen. Waar nu al die heisa toch om te doen is? Op social media gaan mensen er los op, je hoort ze erover klagen in de metro en deze huilie huilie droeftoetercolumn in het NRC blijft ook maar gedeeld worden. Oh, en het word vanaf de kansel radio 1 verkondigd.

Het is bij ons op kantoor 25+ graden. Je dacht toch niet dat ik met een lange broek naar kantoor ging. Mijn hemel!

Verloedering word het genoemd. Wat een waardeloze winst van vorm over inhoud zeg. In pak naar kantoor komen, fuck dat, ik ben gewoon goed in m'n werk.

Weet je wie er bij elke hitte in pak naar kantoor gaat? Een naamloze middle manager bij Shell, die gaat in pak naar kantoor. Marketing types van de ING, die gaan in pak naar kantoor. Belastingontduikadviseurs van Loyens & Loeff, die gaan in pak.

Maar goed. Ik heb de Nigerdelta niet in brand staan, verkoop mijn vertrouwelijke klantgegevens niet door en betaal mijn belasting gewoon netjes.

De enige personen die van mij verplicht in een te warm pak zichzelf de eenden moeten zweten op kantoor zijn overigens alle medewerkers van Shell. Voor hun kleine bijdrage aan het opwarmen van de aarde.

De types van hopeloos ouderwetse bedrijven, die hopen op te klimmen voor hun bedrijf instort. Elke keer vorm over inhoud kiezen, pak aan, netjes in het gareel lopen, vooral niet te hard roepen als je bedrijf smerige dingen doet. Dat soort types komen in pak naar kantoor.

Afgelopen zondag dus, toen ook de dominee zijn jasje uitdeed, "Ja mensen, wat het is, het is gewoon te warm", zat ik op de achterste rij. "Verloedering", mompelde ik. Terwijl ik daar zat in mijn lawaaishirt, teenslippers, kortebroek en zonnebril.

Verloedering. En dat is iets goeds.