
Weekendje Luxemburg
Joram en Dinand, samen richting Luxemburg voor een lang weekend. In de blauwe cabrio. Wat kan er ooit foutgaan?
- di. 2 jul. 2019 06:00:00
- Dagboek van een Nar
We waren net bij Maastricht de Belgische grens over toen we onze eerste pitstop deden. Dakje er af, house muziekje op, alles onder controle. Dinand zet de auto langs de tankpomp terwijl Joram naar het toilet loopt. "Ik ga zo daar wel staan", zegt Dinand terwijl hij naar achter wijst.
Dinand doet de tankdop open, pakt zijn creditcard en stapt uit naar de pomp. Doet de kofferbak vast open om straks zijn water te kunnen pakken. Een andere auto plaatst zich achter het blauwe cabriootje. Creditcard in de pomp, die word geweigerd. Andere pinpas uit de auto vissen, onhandig over de deur heen. Nog een keer de creditcard proberen, de nieuw aangekomen auto toetert en laat de motor zoemen. Rustig aan! Dit gaat gewoon lukken. Creditcard nog een keer er in, word weer geweigerd. Auto zoemt met motor. Dan maar de pinpas erin. Telefoon gaat, die ligt nog in de auto, het is Joram. Hmm, beter pak ik hem even op. Ik buk over de deur heen. Auto toetert weer. Pinpas er in. Tanken, ok, dat is gelukt. Telefoon stopt met overgaan. Gemist.
Tanken is klaar, slang terughangen. De auto achter mij start zijn motor. Joram is nog niet terug, ik zet hem wel neer waar ik gezegd had. Oh, ik kan niet naar achter toe. Dinand rijd de auto een stukje naar voren, oh, ik moet hier linksaf de weg op. Een auto laat mij voorgaan, nu moet ik ook wel gaan rijden. Shit mijn kofferbak staat nog open. Waar is Joram? Ik moet nu de weg op. Ik ga wel linksaf en rij dan opnieuw naar de pomp. Kak, éénrichtings verkeer. Ok, ik keer zo wel bij een rotonde. AH, voorsorteren, ik sorteer wel rechts voor. Shit, dat is de oprit naar de snelweg!
Joram komt van het toilet af en kijkt rond bij de benzinepomp. Dinand is er niet. Nou ja, niets aan de hand, Joram staat in alle rust rond te kijken ergens in de schaduw. Ondertussen in het blauwe monstertje:
IK ZIT OP DE SNELWEG! IK ZIT OP DE SNELWEG! IK ZIT OP DE SNELWEG! EN MIJN KOFFERBAK STAAT NOG OPEN!
Dit was het begin van het weekendje weg. Het hele weekendje weg bestond uit een stapel momenten die aangaven dat wij erg goed, of erg slecht, zijn in vakanties.
Eerst maar doorrijden voor een bezoek aan kasteel Bourscheid. Leuk, touren langs haarspeldbochtjes. We parkeren de auto bij het kasteeltje en lopen omhoog. "Eh, Joram", zeg ik aarzelend, "ik ben hier al een keer geweest". Joram huilt van het lachen. Nou ja, Bourscheid is blijkbaar de tweede keer ook erg leuk.
Die avond reden we naar het hotel, stopten onderweg bij de lidl voor snacks en de action voor twee zwembroeken. Even later vonden we onszelf terug in het lege zwembad onder het hotel. Top. Wij kunnen dit.
Inchecken. Hoe moeilijk kan het zijn.
"Hello, reservation under the name of Mentink. 2 persons"
"Do you want seperate beds or one two-person bed?"
"Oh, no no no no no no no. Seperate beds".
"Alright, that'll be room 1814".
Wij liepen naar boven. Daar bleek dat hij "Oh, no no no no no. Separate beds." had gehoord als "Oh, no no no no no seperate beds". Klein verschil. We bleken de hotelvariant op een tweepersoons bed te hebben gekregen (2 tegen elkaar aangeschoven één persoonsbedden). Kort overleg met Joram. We kunnen die bedden uit elkaar trekken, no probs, maar ze denken bij de receptie nu wel wat van ons.
"Maakt dat uit?", vroeg Joram. "Nee, natuurlijk niet. Geen klap. Maar ik zet het gewoon graag even recht".
Naar beneden gegaan om uitleg te geven.
"Excuse me. Just wanted to say we are just mates. Heterosexual mates. Also. I am married. To a woman. A heterosexual woman."
"Yes? Something wrong with the room?"
"No, it's fine. Just wanted to explain."
Gast achter de balie keek me vreemd aan. 's avonds zwembad ingedoken.
De volgende dag, het zou 34℃ worden. Besloten een meertje op te zoeken. Slim, niet dom een stadje inlopen maar kijken naar de omstandigheden, we kunnen dit wel. Er waren twee opties: "Esch zur Sure", waar echt iedereen heen lijkt te gaan, en "Echternach" wat wat rustiger lijkt te zijn. Wij naar Echternach. Bleek je dus niet te kunnen zwemmen. Gelukkig kwamen we een local tegen die ons in het engels aansprak.
"Are you looking for a place to swim?"
"Yes"
"You should go to Esch zur Sure, it's the most beautiful swimming spot in Luxembourg".
Dat bleek de andere kant van het land te zijn. Gelukkig is Luxemburg erg klein, dus de andere kant van het land was ongeveer 40 minuten rijden.
Hele dag bij een meertje gezeten. Goed ingesmeerd. Want we zijn verstandig. Toch verbrand thuisgekomen. 's avonds het zwembad bij het hotel ingedoken om een beetje bij te komen. Klere wat was het heet.
De dag erna was het weer zo kneiterheet. We wilden eigenlijk Luxemburg stad in, maar dat was niet te doen. Kortom, we besloten een compromis te nemen door naar het nationaal museum voor geschiedenis en kunst te gaan. Dat museum was 5 verdiepingen ondergronds gebouwd en had airco. Prima te doen.
Daarna zijn we naar het hotel gereden om even bij te komen in het zwembad. 's avonds het weekend afgesloten met een biertje op een terrasje.
Al met al snap ik niet waarom ik wettelijk gezien zelfstandig naar het buitenland mag.
Plaats een reactie