Er klopt echt niets van jouw blog

• wo. 11 sep. 2019 06:30:00
• Dagboek van een Nar

Het gebeurt niet meer zo heel vaak, maar toch zeker elke twee maanden nog dat iemand mij verwijt dat mijn Dagboek van een Nar een abject en infaam stuk puin is met het waarheidsgehalte van dronkemanspraat. En ze hebben gelijk. Ik overdrijf, schrijf het tegenovergestelde van wat ik bedoel, zet gebeurtenissen in een volgorde die niet kloppen, combineer dingen die niets met elkaar te maken hebben, leg accenten. Alles.

Een wijs iemand zei ooit: "een christen is iemand die gelooft dat de Bijbel waar is. Een goed theoloog is iemand die ziet dat de Bijbel van geen kant klopt".

Toegegeven, ikzelf zei dit. Maar dat maakt het niet minder waar. De Bijbel klopt van geen kant, en toch geloof ik een aantal idiote dingen op basis van diezelfde Bijbel.

Misschien is dat wel net als mijn online dagboekje. "Hó, wacht even Dinand. Vergelijk je nu jouw online dagboekje met de Bijbel? Dat is natuurlijk appels met peren vergelijken". Ja, appels en peren zijn beidde vruchten dus die zijn prima vergelijkbaar. En zowel mijn dagboek als de Bijbel zijn verhandelingen van het leven, opgetekend door gelovige person(en). Verder zal ik branden, ik weet het.

Ik dwaal af. Mijn online dagboekje. De details kloppen natuurlijk van geen kant. Absoluut niet. Zo belde Joram mij in het verhaal over de vlaamse benzinepomp niet terwijl ik op de snelweg zat, maar toen ik alweer terug reed. In de episode van de strandharingen vonden Daphne en ik onze tent niet voor aan de camping terug, maar alleen omvergewaaid. Duurzaamheid is natuurlijk niet écht een linkse hobby maar een rammend goed, toekomstbestendig en rendabel idee voor een land, als je maar politici hebt die de juiste keuzes durven maken. En de religieuze symboliek in de maatschappij vind ik niet écht vreemd, ik denk dat wij als mensen snakken naar zingeving en dat we dat voor een deel verliezen nu de kerk een minder grote rol speelt. Allemaal details, niet substantieel.

Ik gebruik stijlfiguren zoals overdrijving, cynisme en spelfouten. Ik zet gebeurtenissen in de verkeerde volgorde en leg verbanden die er niet zijn. Allemaal om een verhaal te vertellen.

Nee, mijn dagboekje is niet een volledig accurate verslaglegging van de accurate feiten. Dan zou echt alleen mijn moeder dit lezen (hoi mam).

Waarom is dit zo moeilijk?

De details kloppen van geen kant. Maar het grote verhaal is gewoon mooi, en waar. En ik sta er achter.

Kerkelijke vrienden en kennissen hebben hier doorgaans meer moeite mee dan seculieren. Typisch wel.