2020-09-09 11.02.00

Een vakantieavontuur

Het is woensdaggochtend. Wij staan, zonder enige vorm van vervoer, op camping Morgenrood in Oisterwijk. Auto staat weggesleept op een industrieterrein in Hulten. Sleutel van de auto ligt bij café Lokaal Zeven in Tilburg.

Narrator: dit ben ik, ik ben Dinand. Je vraagt je vast af hoe ik hier ben terechtgekomen.

Nou, het begon allemaal gisterochtend om 11 uur toen we Doloris Meta Maze in Tilburg bezochten.

Ik doe even een kopje koffie zetten en dan vertel ik het verhaal.

Het begon allemaal dinsdagochtend om 11 uur, we parkeerden onze auto aan de Nijverweg in Tilburg. Een klein straatje vlak buiten het centrum. Een rustig straatje, maar belangrijker, een straatje met betaalbare parkeerplaatsen.

Even opschenken hoor. Het is allemaal iets trager op de camping. Koffie loopt door.

Ik sloeg de locatie van de auto op in mijn telefoon. Als degelijk ANWB echtpaar denk je aan dat soort dingen. We zouden een dagje Tilburg doen. Onze eerste afspraak was om 12:00 bij Doloris Meta Maze. We waren vroeg dus besloten nog even bij de Decathlon langs te gaan. Daphne stopt de sleutel van de auto in haar jaszak en wij lopen langs de Decathlon.

We complimenteren onszelf nog dat onze timing zo onnadenkend perfect is. We zullen rond 11:15 aangekomen zijn bij de Decathlon en kopen een goed ledlampje voor in onze tent. Daphne legt haar jas op de balie van de zelfscan. Nadat we afgerekend hebben is het 11:30. Helemaal in onze nopjes dat we zo perfect nog een kopje koffie kunnen drinken nemen we plaats bij Lokaal Zeven, een leuk tentje aan een pleintje in Tilburg. We bestellen allebei een koffie en vragen meteen om de rekening zodat we snel door kunnen lopen. Blijkbaar zijn wij onderhand een volleerd ANWB echtpaar.

Wij kunnen dingen, alles is in orde. Daphne legt haar jas op de stoel naast zich. Tijdens deze actie valt de sleutel uit haar jaszak.

Wij lopen door naar Doloris Meta Maze. Aanrader overigens. Echt heel leuk gedaan. Je moet daar al je spullen in een kluisje leggen zodat je zonder telefoon, horloge en camera naar binnen gaat. Wij leggen dus braaf al onze spullen in het kluisje. Jas, hoed, telefoons, etc. Het valt ons hierbij niet op dat de sleutel intussen ontbreekt.

Op hetzelfde moment vind de bediende bij Lokaal Zeven een sleutel op het tafeltje. Leuke gast overigens. Hij legt de sleutel achter in de verwachting dat wij hem nog wel op komen halen.

Wij gaan door Doloris Meta Maze heen. Doen daar een drankje na afloop. Goede tijd. Echt een aanrader. Bijzondere surreële ervaring, een echt alice-in-wonderland gevoel. Na afloop denken we na over de rest van de dag. We besluiten nog een spellenwinkel te bezoeken, een boekhandel, rond te struinen door het winkelcentrum. En zo doen we.

Intussen eindigt de bediende bij Lokaal Zeven zijn dienst en begint er een andere bediende.

Het is een uur of 15:00. Wij besluiten om nog een late lunch te doen en daarna richting de bios te gaan. We hebben de Tenet IMAX voorstelling van 17:30 gereserveerd. We nemen plaats bij Lokaal Zeven en worden daar vriendelijk begroet door de zojuist gewisselde bediende.

(ik wil jullie er aan herinneren dat dit een feitelijke en accurate opsomming is van gebeurtenissen)

Terwijl onze sleutel achter de balie ligt bestellen wij een tosti en een uitsmijter hamkaas.

Na afloop van onze late lunch lopen we door naar Tenet, de nieuwste spectaculaire film van Christopher Nolan waar het gaat over thema's als tijd en volgorde van gebeurtenissen. We nemen daar plaats om 17:15 en genieten van de film tot een uur of 20:15.

Na afloop doen we rustig aan. Wachten op de after-credits-scene (was er niet). En lopen vervolgens op ons gemakje uit de uitgestorven bioscoop. We beginnen richting de auto te lopen. Wat makkelijk is, ik heb immers de locatie in mijn telefoon opgeslagen.

Helemaal tevreden met mijzelf spreek ik met Daphne door de dag heen. Topdag.

Niet veel later vraagt Daphne: "joh, jij hebt de sleutel toch?". Ik antwoord ontkennend "Nee, jij reed, hele dag niet gehad". Daphne begint in paniek haar tas leeg te schudden. Je kent de scene wel. Alle broekzakken, jassen, tassen gaan leeg op het trottoir. Maar nee hoor, geen sleutel.

Nou, die zal dan wel in de bioscoop liggen of in Doloris Meta Maze in het kluisje. Kortom. Wij richting de bios. Daar zijn ze net aan het afsluiten, maar we mogen nog even door de zaal lopen. Geen sleutel.

Terwijl wij doorlopen naar Meta Maze beginnen ze bij Lokaal Zeven te parasollen op te klappen en de stoelen onder de tafels te schuiven.

Bij Meta Maze is alles gesloten, alleen de cocktailbar op het dak is nog open. Na enig aandringen is er een vriendelijke serveerster die een bekende van de Meta Maze belt en regelt dat wij even in kluisje 8 kunnen kijken. Dat duurt allemaal even, ze heeft wat moeite met sleutels en een code. Maar na enig hannessen is het kluisje open.

Geen sleutel.

Nou ja. Dan moet hij óf bij Lokaal Zeven liggen, of we zijn zo dom geweest om hem weer in de kofferbak te gooien. Is niet de eerste keer, de vorige keer dat dat gebeurde hebben we 1.5 uur in een gaybar in Kopenhagen op hulp gewacht (maar dat is een verhaal voor een andere keer).

Wij lopen naar Lokaal Zeven waar intussen het laatste personeel op de fiets stapt en wegrijd.

Wij komen aan bij Lokaal Zeven. De sleutel moet hier zijn of in de kofferbak liggen. Gesloten. Fuck. Typisch.

Nou ja, we zoeken nog wat rond op het terras en schrijven een briefje op de achterkant van het bonnetje van de Decathlon met mijn telefoonnummer. Daphne haar telefoon was intussen leeg.

We lopen naar de auto. Misschien zit de sleutel nog in het contact? Nee, dat geluk hebben we niet. Nou ja, dan de pechhulp maar bellen. Hoogstwaarschijnlijk ligt de sleutel in de kofferbak. We bellen de pechhulp die aangeeft dat wij dekking hebben voor buitengesloten zijn en dat ze dus hulp sturen. Hulp arriveert een uurtje later en na een paar korte minuten hengelen is onze auto open. We klikken de kofferbak open en ontdekken daar: geen sleutel.

Kortom. Na overleg met de verzekering en het bergingsbedrijf word er voor ons een taxi geregeld en zal de auto worden afgetakeld naar het bergingsbedrijf Van Eijk in Hulten. Wij worden door een taxi naar de camping in Oisterwijk gereden en ploffen daar rond 01:00 in ons bed.

Woensdagochtend om 09:15 gaat de telefoon. Lokaal Zeven. Ze hebben ons briefje gevonden en onze sleutel ligt achter de bar.

Om 09:30 bel ik Van Eijk dat we de auto komen ophalen.

Om 09:45 belt de verzekeraar ons dat we, oeps grapje, toch geen dekking hebben voor buitensluiting en we dus de sleepkosten a €250 moeten gaan betalen.

Plaats een reactie

Notificaties

Schrijf je in voor de email notificaties en ontvang een berichtje als er een nieuw artikel op dinandmentink.nl staat.

Schrijf je in

Volgend artikel

lakshmi-narasimha-gbpD0s-w4lI-unsplash

Dit ga ik missen aan Schiedam

Vorige week een eindeloze lijst met alles waar ik he-le-maal klaar mee ben in Schiedam, afgesloten met 2 stanza's hekelpoezie eindigend met de woorden "Stik dan toch ook in je afval". Maar er is ook een andere kant natuurlijk.