Liveblog Genova

• do. 13 okt. 2022 13:00:00
• Dagboek van een Nar

Ik ga echt niet de hele dag zitten bloggen. Allereerst omdat ik hier in Genua leuke guitige gebouwen wil bekijken, cafe wil drinken en pizza wil eten maar bovenal omdat Daphne ook mee is dus ik ga niet de hele dag zitten typen doe normaal Dinand.

De nieuwste update staat steeds bovenaan. Onderaan staat een gallerij met daarin foto's, in volgorde maar zonder text.

We zijn weer terug, ik sluit de liveblog. Hoewel ik mogelijk nog wat foto's toevoeg zodra ik ze van m'n camera haal.

Weer terug

Topvakantie, we zijn weer terug. Hoewel ik afgelopen dagen redelijk regematig een foto kon uploaden heb ik me uiteindelijk te goed vermaakt om heel uitgebreid liveblogs te gaan zitten schrijven. Dat is wel jammer natuurlijk, want je gaat niet op vakantie om plezier te maken maar om op je liveblog te doen alsof je plezier hebt. Duh.

Vrijdag namen we de bus naar een strandje even buiten Genua. Heb daar de hele middag op een bedje gelegen en een boek gelezen. Af en toe het water in om af te koelen. Dikke prima.

Zaterdag namen we de trein naar Pegli omdat we gehoord hadden dat het daar mooi was. Dat viel tegen dus toen namen we de boot terug, dat was dan wel weer tof. Zondag bezochten we een paar kerkjes.

Maandag slenterden we nog wat door de stad. We ontdekten een funiculaire die we nog niet gehad hadden. Nu zal er waarschijnlijk geen regel zijn dat je verplicht alle funiculaires in de stad gebruikt moet hebben, maar ik zag ook geen reden om dat risico te nemen. We namen het kabeltreintje dus naar boven en genoten daar van het uitzicht.

Dinsdag besloten we om nog wat de omgeving te verkennen dus namen we de trein naar Nervi en Camogli. Nervi is een aan de zee grenzende buitenwijk van Genova met een —fantastisch— park en een heerlijk pad langs de rotsen uitkijkend over de zee. Citroenijsje gegeten. Camogli is een havenstadje een stuk verderop met guitige gekleurde huisjes op een heuvel. Leuk om doorheen te lopen, biertje gedronken. Topdag. Achteraf spijt dat we geen zwemkleren meehadden want die stranden zagen en ongeloofbaar goed uit.

De reis terug ging voorspoedig. Tren Italia trein naar Zürich was heerlijk en stipt punctueel. De treinen van Tren Italia zijn sowieso pittig goed; schoon, op tijd, stopcontact, ruim. Ook de nightjet terug naar Arnhem was dit keer aangenaam. Op tijd, dit keer wel schoon en de wasruimtes waren beschikbaar.

Tip voor Nightjet. Betaal wat extra zodat je een 6-persoons coupé voor je alleen hebt. Dat is een paar tientjes extra maar het is een wereld van verschil. Die 6 persoons ligcoupés zijn krap en je loopt elkaar verschrikkelijk in de weg met je bagage en met 6 man in zo'n kleine ruimte slapen is hoogst oncomfortabel. Met z'n 2en kun je 2 bedden inklappen, 2 bedden gebruiken voor je bagage en 2 om op te liggen.

Vrijdagupdate

Het is vrijdagmiddag en we doen een rustdagje, dus een mooi moment om even de liveblog bij te werken.

Dinsdag zijn we begonnen met slenterend de stad verkennen. Op ons dooie akkertje wat door de stad banjeren en kijken wat er zoal te doen is. Eerste indruk; het is vies hier. Tweede indruk; het stinkt hier.

Genua is een intens mooie stad vol van kleurrijke hoge gebouwen met een wirwar van smalle steegjes die allemaal naar pis stinken.

⁓ Dinand Mentink

We bezochten enkele mooie parkjes en ontdekten de liften die overal in de stad zijn om gemakkelijk naar hoger gelegen delen te reizen. Briljant. 's Avonds pizza, blijkt hier nog moeilijk te zijn om een leuk, niet vol, restaurantje te vinden. Sterk het idee dat ze alle touristen haten en soms ook gewoon liegen dat het vol is om je weg te sturen.

Opvallend veel politieke graffiti in het centrum. Tegen oorlog, kapitalisme, patriarchaat; voor vrouwenrechten, onderwijs en zorg. Ook Airbnb en toeristen krijgen er in profetische woorden op metromuren flink van langs.

Op woensdag scoopten we ergens een 15 euro ticket voor alle musea in de stad op en begonnen musea te bezoeken. We bezochten de Palazzo Rosso, met schitterende fresco's en een gigantische kunstcollectie waarvan de presentatie helaas in het Italiaans was. Zo'n gebouw gaat toch meer leven als er het verhaal verteld word van welke families er woonden en waar je dat aan ziet. Wel leerde ik de betekenis van Piano Nobili (hoofdverdieping) en Mezzanine (tussenverdieping).

We bezochten ook het scheepvaartmuseum. Supervet gedaan, erg mooie tentoonstellingen, de verschillende verhalen werden fantastisch verteld. Helaas wel alleen in het Italiaans. De tentoonstelling over emigratie, Italianen die op stoomschepen naar Brazilië en New York vertrokken was zo goed dat alles overkwam zelfs zonder de taal te kunnen. Je beleefde de hele emigratie al lopend door het museum. Vertrek, reis, aankomst en het opbouwen van een nieuw leven. Verder 10.000 miniatuurschepen die door nerds (m, 55+) in elkaar gesatéprikkerd waren.

Ook deden we nog een bezoek aan Palazzo Bianca en Palazzo Doria Tursi en daarna hadden we meer gekleurde fresco's van Ferrari en landschapsschilderingen van Jan Wildens gezien dan wie dan ook ooit in een mensenleven wil zien. Daphne kocht in haar beste italiaans wat groente op een marktje, ging best goed eigenlijk.

Donderdag deden we een wandeling, 220-ish hoogtemeters, 5-ish kilometer, langs een paar forten in de buurt van Genua. Was mooi, waren forten, heet. 's avonds namen we één van de funiculaires die naar het hogere deel van Genua gaat. Finuculaires zijn fantastisch, twee treinen aan elkaar gekoppeld met een kabel waardoor ze elkaars contragewicht zijn. Als er één omhoog gaat gaat de ander naar beneden waardoor het minimaal energie kost. Briljant.

Daniël en Steven waren ook in Genua, zij doen met z'n tweeën een rondreis Europa. Dus 's avonds met hen een pizza gegeten en bier gedronken in het enige adequate biercafe hiero.

Nightjet, net nights

Omdat wij van die viesrijke halfvegetarisch etende linksstemmende deugkneuzen zijn moesten we met de trein naar Genua. Op zich wel lachen en spannend, maar moet zeggen niet de beste reiservaring. Het boeken daar kan ik een blog an-sich aan kwijt (maar geen zin), maar laat ik dat samenvatten met: "we hebben 3 avonden nodig gehad om tickets te boeken tering wat is dat complex".

Maar goed, we hadden tickets en zouden om 22:03 van Arnhem vertrekken, om 08:03 op Zürich aankomen met de Nightjet en dan overstappen op Tren Italia voor het laatste stuk naar Genua. Dus stonden we netjes om 09:00 met onze backpacks op Arnhem, je wilt immers op tijd zijn. Vanaf 22:03 gaven de borden 5 minuten vertraging aan en die liep netjes elke 5 minuten op met 5 nieuwe minuten vertraging. Daarvan kregen we ook netjes een mail en alle mensen om ons heen een pushnotificatie. Supertopcommunicatie, helemaal geautomatiseerd. Uiteindelijke vertraging was 90 minuten. Wel raar ook om dan om 22:05 nog 5 minuten vertraging af te kondigen als die trein oprecht nog niet Amsterdam verlaten kon hebben. Hoe dan ook. Tering, hopen dat we op Zürich onze overstap om 08:30 niet missen.

Stipt 08:35 reden we Zürich in. De nacht was zwaar geweest. Er was mij een bed beloofd van 1.80, niet super ruim maar moet kunnen. Maar óf die bedden waren eigenlijk stiekem maar 1.50 of ik ben tegenwoordig 2.30. Alles in de trein was warm, klam, vochtig, toiletten teringsmerig, de wc bril ontbrak. Je kon nergens even zitten, het bed te kort om languit te liggen, te hard om op je zij te liggen en te laag om rechtop te zitten. Die wagons komen uit de jaren 60 en dat merk je. Tof avontuur wel, daar niet van, maar ik zou de Nightjet niet snel aanraden.

Goed. In Zürich misten we onze overstap, maar goed, daar laten we ons niet door kisten. Er was één balie op het station en daar stond op "geen tickets". Dus daar liepen we heen om te kijken of we tickets konden krijgen. De Zwitserse dame maakte nog net geen excuses, maar ze vond het erg vervelend voor ons. We kregen meteen een stempel op onze Tren Italia tickets en daarmee mochten we dan in een andere trein zitten. Extreem Zwitsers; een Oostenrijkse trein met een Nederlandse locomotief komt te laat aan waardoor we onze overstap naar Italië missen. Maar Zwitserland zet er een stempel op en niemand stelt vragen. Typisch. Je hoort Tren Italia denken "ja mevrouw met stempel uit Zwitserland, nee mevrouw met stempel uit Zwitserland, tuurlijk kunnen deze mensen meerijden, nee daar zijn geen kosten voor, ja natuurlijk mogen ze nu met de hogesnelheidstrijn". Wij konden gewoon doorrijden. Top.

Rond 16:30, ongeveer 20 uur nadat we in Nederland zouden vertrekken waren we in Genua. Klam en vermoeid, maar het was wel weer een aardig avontuur.

Op de terugweg hebben we een privécoupe, ik ben erg benieuwd of dat beter is.