Het snoeien der laurier

• di. 25 okt. 2022 10:00:00
• Dagboek van een Nar

"Schat", zei ik. We zaten samen op de bank een boek te lezen toen ik het aankondigde.
"Ik denk dat ik de tuin maar eens winterklaar ga maken".
Daphne legde haar boek neer, kwam onder haar deken vandaan en rolde hoorbaar met haar ogen.
"Sorry, je gaat wat?"
"Ik denk dat ik de tuin maar eens winterklaar ga maken", ik snap niet zo goed waar ze moeilijk over doet. Volkomen redelijk voorstel. Ze hoeft er niets mee, het moet gebeuren, ik ben even lekker buiten. Totaal geen issue.
"Wat wil je allemaal doen dan?"
"Beuk snoeien, gras maaien, onkruid wieden en de laurier terugsnoeien die word te lang".
"Joh, als jij de tuin winterklaar wil maken moet je dat lekker doen", terwijl ze intussen weer onder haar deken dook en blijkbaar besloten had dat dit was hoeveel tijd ze aan mij te besteden had voor haar boek weer belangrijker was.

Nou ja. Zal wel, ik deed mijn zware opa-pantoffels en overall aan. Je mag me haten, maar opa-pantoffels zijn objectief het beste schoeisel om mee rond te lopen rondom het huis en een overall is gewoon praktisch met tuinieren. Onze tuin heeft dan misschien het formaat van een groter-dan-gemiddelde postzegel, het blijft praktisch. Bovendien als ik mijn overall en opa-pantoffels aan wil doen om het gras te maaien dan doe ik mijn overall en opa-pantoffels aan om het gras te maaien en daar heeft niemand iets over te zeggen. Toevallig.

Sorry, ik dwaal af.

Genietend van mijn nieuwe opa-pantoffels en overall begaf ik mij richting de tuin.

"Overdrijf je niet met die laurier?"
"Hoe bedoel je?"
"Nou. Wat ik zeg", er kwam weer een minimaal deel van een hoofd boven een deken uit, "jij wil dat ding altijd onredelijk ver terugsnoeien, doe dat nou gewoon niet."

Ik antwoorde haar met de redelijkheid en terughoudendheid die jullie van me gewend zijn. "Ik overdrijf nooit, lieverd, ik doe altijd volkomen redelijk, je moet je niet zo aanstellen. Je weet volgens mij niet zo goed waar je het over hebt. Ik zal de laurier snoeien en doe dat precies zoveel als ik denk dat redelijk is."
"Ach, wat dan ook", mompelde een hoopje vanonder de deken.

Volkomen onredelijk. Alsof ik overdrijf en uitschiet, doe normaal. Het is heus niet alsof ik die laurier volkomen naar z'n gallemiezen snoei omdat ik toevallig een nieuwe snoeizaag gehaald heb.

Oh, bij de weg, lieverd, als je dit leest ik heb een nieuwe snoeizaag gehaald.