Thessaloniki - de liveblog

• wo. 29 mrt. 2023 08:35:00
• Dagboek van een Nar

We zijn intussen terug uit Thessaloniki, de liveblog is gesloten. Hieronder staan onze avonturen, nieuwste bovenaan. Daaronder staan losse postits en foto's.

Terug van weggeweest

6 april 18:30

We zijn weer terug uit Thessaloniki. Het was een lekkere vakantie. Ik heb vooral erg genoten van ons bezoek aan de ruïnes van Olynthos en het wandelen langs de Egeïsche zee.

Nu we terug zijn een kleine mededeling. Het was niet mijn bedoeling om dagelijks een bericht te plaatsen. We waren op vakantie, ik had betere dingen te doen, zoals het drinken van cocktails of voor mij uitstaren naar een stuk witte muur.

Dus het klopt dat er niet van alle dagen een update is en dat de laatste update al weer 4 hele dagen geleden was. Niets om je zorgen om te maken, ik was op vakantie.

Zo, dan kunnen alle moeders nu weer stoppen met paniek hebben. 🙄

Weg van dit strand

2 april 16:30

Nadat we vrijdag een extreme hike hadden gedaan moesten we gisteren een dag op het strand doorbrengen. Althans, ik zeg extreme hike, maar het was vooral een extreme hike voor drie personen waarbij één persoon er twee moet dragen.

Gisteren zaten we dus op het strand van Kallikrateia uit te kijken over de Thermaïsche Golf van de Egeïsche zee naar de berg Olympus in het westen. Daar waren we vandaag wel een beetje klaar mee, dus we pakten het pandaatje en reden naar de andere kant van het schiereiland Kassandreia om daar op het strand uit te kijken over de Toronese Golf van de Egeïsche zee. In tegenstelling tot het strand bij Kallikrateia keken we dus nu richting het oosten. Een heel andere ervaring.

Ik ben intussen 1.5 boek verder. Lekker.

We bezochten ook de ruïnes van enkele tempels. De tempel van Zeus-Ammon, de tempel van Dionysos en het bijhorende badhuis dat geassocieerd word met de aanbidding van Asclepios. Allemaal van de vierde eeuw voor christus. Ook bezochten we de oude muren van Potidea, dat de toegangspoort van dit schiereiland was.

Opvallend aan dit gebied vind ik toch de relatie met toerisme. Het is hier stiktakketyfusbamvol toerisme dat zich volledig lijkt te voltrekken langs de gedoodverfde driehoek van hotel-terras-strand. Daarmee gaat toch iets moois verloren vind ik, onder de grond moet hier een schat aan oude beschavingen zitten, vakkundig verstopt onder strandbarretjes. In plaats van cocktails zou dit gebied geschiedenis kunnen ademen. Jup, ik ben zelf absoluut onderdeel van dat toerisme, maar voor mijn geld hadden ze de helft van de aloha-mihiti-hoehetenzos barretjes kunnen sluiten en de gratis toegang tot de gerestaureerde ruïnes vervangen door een foldertje van een tientje.

De cocktails hier zijn overigens prima.

Hikes, Olympus en schildpadden

31 maart 18:30

Vandaag reden we naar Sani, waar een leuke hike zou zijn. Sani, zo ontdekten we bestaat uit Sani Villas, Sani Resort, Sani Club, Sani Forest, Sani Pinewood en zo nog 20 resorts. Ok, blijkbaar is dit tourisme centraal. Omdat we, zoals gebruikelijk, op een ongewoon tijdstip hier zijn –het toerisme barst hier eind april pas los– was het volkomen-onredelijk-compleet-leeg-doods-uitgestorven-rustig. Wij zijn 2 andere mensen tegengekomen. Was een goede hike. Heel tof om de Berg Olympus aan de andere kant van de Egeïsche zee te zien liggen. Het is mooi hier.

Tijdens de hike kwamen we mooie vergezichten tegen en enkele Griekse landschildpadden; hoe vet. Bij het Mavdrobara meer, een klein reservaat zagen we ook zoetwaterschildpadden.

Al met al was het teveel lopen voor Daphne, dus nu moeten we morgen de hele dag op het strand een boek liggen lezen. Dat vind ik overigens: helemaal dikke prima.

Het wegenplan

30 maart 17:30

Olynthus, volgens de overlevering gesticht door Olynthus, zoon van Herakles. Had een kleine nederzetting in de bronstijd maar werd uitgebouwd in de 7e eeuw voor christus. Nadat de Perzische Xerxes, je weet wel die tegen die 300 Spartanen vocht bij Thermopylae, verslagen was werd hij naar het noorden gedreven en vernietigde daar Olynthus. Typisch.

De stad werd langzaam opnieuw opgebouwed en uiteindelijk werd de stad rond 423 groots uitgebouwd volgens typisch Griekse layout. Dat betekende grote "avenues" met daartussen dwarsstraten in een grid. Tussen 2 dwarsstraten en 2 avenues lagen 10 huizen, allemaal met exact hetzelfde formaat.

De onderste stukken muur van zo'n 10% van de stad zijn gerestaureerd waardoor heel goed de grid te zien was. Mooi ook waren de waterwerken tussen alle huizen en de afvoer/rioolgeulen die de stad uitliepen. Supertof om te zien hoe nauwkeurig er in die klassieke tijd al stedenplanning gedaan werd.

Om er te komen moesten we over een goede bergpas overigens. Blij dat de Fiat Panda verzekerd is. De auto zit onderhand onder de modder en wittig steengruis. Al een paar keer op een 30 graden zanderige helling omhoog lopen karren. Die motor trekt aardig door, respect voor dat autootje.

Het weggetje

29 maart 16:30

Vliegen ging voorspoedig. Te voorspoedig. We waren ruim op tijd op de luchthaven, liepen overal door zonder dat iemand om een paspoort of zwangerschapsverklaring vroeg.

Bij de controle werd ik er nog uitgevist om te fouilleren. "oh joh wat hebben jullie gevonden?" vroeg ik vrolijk. Blijkbaar is mijn spanning rondom processen en autoriteit weer weg, lekker. Sowieso reageer ik de hele tijd ontspannen en vrolijk. Leuk. Bevalt me wel.

2 uurtjes wachten, 2 uurtjes vliegen en we stapten uit op Thessaloniki. Pendeldienst naar de autoverhuur was er gewoon. "Ik vind dit op zich wel een prettige reiservaring" zei ik nog tegen Daphne in de lobby van de autoverhuur.

Gelukkig ging er wel iets mis. We hadden een visa debitcard in plaats van een visa creditcard, konden dus geen borg voorschieten en moesten we dus 130 euro bijbetalen. Slecht verhaal over verzekeringen in het engels, zoiets. Typisch. Maar dan kregen we een grotere auto en was alles verzekerd en wegenwacht en sorry sorry sorry. Balen, slecht verhaal, na afloop booking een mail sturen waarom dit fout in de informatie stond (check, screenshot).

Hoooeee dan ook. De auto is volledig verzekerd. Dus toen we 2 seconden later door de eerste grote kuil jakkeren keken Daphne en ik elkaar aan "is verzekerd". Lekker.

Na de boodschappen besloot Daphne de navigatie te negeren en een andere weg in te slaan. Nou ja weg, het was meer een weggetje. Nou ja, weggetje, het was meer een aarzelend pad. Nou ja, aarzelend pad, het was eigenlijk off-road woestenij.

Hehe, de auto is verzekerd. We gaan morgen een bergpas rijden.

Nog eventjes weg met z'n tweeën

29 maart 08:35

Met een kleine op komst wilden we nog graag een keer weg met z'n tweëen. Dat pakten we aan zoals gebruikelijk; wekenlang wikken, wegen, dralen en uitstellen. We wilden niet vliegen, dat doen we al jaren niet meer. Maar andere reisopties zijn ook lastiger. Moeilijk.

De vorige keer was de nachttrein prima bevallen, maar laten we eerlijk zijn die slaapcoupéss zijn hoogst oncomfortabel. Prima als je fit bent, minder prima met 27 weken zwanger. Nou ja, dan maar met de auto een dag reizen naar een centreparks in Noord-Frankrijk? Dat is nog net te doen? Ja, dat vond ik wel heel schraal voor een laatste toffe reis met z'n 2en. Bovendien zijn we in Metz en Duinkerken al geweest dus Noord-Frankrijk hebben we nu wel gezien.

Na voldoende wikken, wegen en ons calvinistisch schuldig voelen hebben we dan toch maar vliegtickets geboekt. Ik weet het, noem me een traantrekkende hypocriet.

Hoe dan ook. De liveblog is geopend.