De laatste dingen nog één keer uitstellen

• wo. 17 mei 2023 08:30:00
• Dagboek van een Nar

Nu vinden Daphne en ik het soms moeilijk om keuzes te maken. Als het gaat om zoiets sufs als het inrichten van het nieuwe huis betekende dat woordenstrijd, vliegende barkrukken en diepnachtelijke intense onderhandelingen. Toegegeven, ik ben trots op hoe we het huis een beetje hebben weten in te richten, het is mooi, veel zelfgemaakt, veel tweedehands. Gewoon tof. Maar er hadden probleemloos blauwhelmen van de verenigde naties ingezet kunnen worden bij het proces waarlangs wij een RAL-HSL-Histor kleurenschema hebben opgesteld voor de woonkamer.

Ons proces is problematisch. En dan hebben we het nog niet over de analysis-paralysis die wij onszelf weten te veroorzaken door alle mogelijke keuzes perfect door te willen rekenen. In excel. Altijd.

Hoe dan ook. Ik dwaal af. Waar het gaat om een keuze van de kleur gordijnen kan ik mijzelf vergeven dat we dat wat moeilijk vinden. Want laten we wel wezen; "boeien". Maar als het gaat om "joh waar moet het kind straks gaan slapen" en "een naam is toch wel handig" zou enige besluitvaardigheid soms helpen.

Hemel.

Kortom. Er zijn enkele laatste keuzes die gemaakt moeten worden en laten we dat nu gewoon doen, klaar.

Gelukkig werd vorige week onze nieuwe bank bezorgd, op die manier konden wij de belangrijke keuzes nog éven uitstellen. Want we moeten eigenlijk nog even een box, en een ledikantmatrasje, en een naam. Dus dit was een perfect weekend om een goed kleed uit te zoeken voor onder de bank. En zo togen we zaterdag naar de kringloop om daar naar de refurbished tabijten te kijken.

Ik heb geen probleem met uitstelgedrag, mijn probleem is dat er op enig moment deadlines zijn.

Ik ben tevreden over de nieuwe bank en kleed combinatie, die pakt echt perfect uit. Wow. Helemaal verliefd. Ik haat mijzelf bijna om hoe perfect de kleurencombinatie is. Je zou er zo een meisje met de parel bovenhangen en het insturen naar de VT-wonen. Bah. Bah. Bah.

Zo'n ongemakkelijk gevoel blijft me van mij meester maken. Die box, dat ledikantmatrasje. En een naam.

Kan ik dan helemaal niets positiefs zeggen over onze besluitvaardigheid? Nou. Dat kleedje dat we uitzochten kostte uiteindelijk 2 minuten. Dat is een flinke vooruitgang ten opzichte van het gestreepte-of-effen-kussentjes fiasco van 2021. Serieus, 2 minuten voor het uitzoeken van een kleedje dat is prima. Niets mis mee. Dus die naam zou toch wel moeten lukken.

Lieve hemel die naam moet toch lukken.