
De zwangere doos
- Jan 24, 2023 10:00:00
- Dagboek van een Nar
Daphne en ik verwachten dus een kindje. Laat ik daarover eens één en ander optekenen. Te beginnen met het verschijnsel van die zwangerdozen. Je kent ze wel.
Wat je ook doet, doe het als een malle.
Daphne en ik verwachten dus een kindje. Laat ik daarover eens één en ander optekenen. Te beginnen met het verschijnsel van die zwangerdozen. Je kent ze wel.
Het gebeurd wel eens dat ik wat warrig ben, sta te dromen, duf ben. Vorige week had ik vakantie en een akelige verkoudheid te pakken. Dat hielp niet bij de Fout & Nieuw voorbereidingen.
Kijk, we weten onderhand allemaal dat ik af en toe onzalige ideëen heb. Maar Daphne kan er ook wat van hoor. Toen afgelopen zomer de familiebarbecue niet door kon gaan stelde Daphne voor om dan maar in de winter af te spreken. Dit verbaasde: helemaal niemand.
Het is oktober dus krijg ik, als ongelofelijke burgerlul, de onweerstaanbare neiging om de tuin winterklaar te maken. Het is sterker dan ik, ik ben volledig gecorrumpeerd, ik weet het.
Daphne en ik zijn 10 dagen met de trein naar Genua. In deze liveblog af en toe een update of wat foto's. We zijn terug. Liveblog gesloten.
Discussiëren over hypotheekrente, zonnepanelen en energieprijzen, het is verplicht voor alle mannen van 30 - 40 jaar. Ook ik heb de afgelopen weken ons energieverbruik in kaart gebracht. Deze dingen leerde ik.
Na ons laatste vakantieavontuur in Engeland waren we wel toe aan een weekje ertussenuit. Dit keer hadden we de ultieme hack gevonden om alle Daphne & Dinand vakantieavonturen™ te voorkomen.
Wie ons een beetje kent weet dat wij iedere vakantie een ongepland avontuur beleven. Ook Engeland dit keer stelde niet teleur. Dit avontuur had te maken met een ambulance, cider, startkabels en een bezoek aan de Romeinse badhuizen in Bath.
Sleutels en werkplaatsen zijn het tegenovergestelde van elkaar. In zoverre dat je sleutels overal kwijtraakt en dat je in de werkplaats van alles terugvind. Toch ligt je missende sleutelbos nooit in de werkplaats.
Op deze onbeduidende vrijdag keek ik uit het raam. Het weiland voor ons huis staat weer vol met schapen.
Ja tuurlijk komt er weer een lockdown. Ongelooflijk kut. Ik zie maar één minimaal lichtpuntje, dat is dat het onze kerkenspeurtocht iets gemakkelijker maakt. Laat me over die speurtocht iets over vertellen. Over de 3-regels-test, de Joram-test en nog meer van die testen.
Wat doe je als vermoeide 30'er, moe van de stress en onzekerheid maar met een stiekeme waardering voor de christelijke monastieke traditie? Je gaat een weekje het klooster in.
Over huwelijksjubilea, verjaardagen, een provinciaal die weer thuiskomt uit de randstad en uitleg krijgen bij je eten.
Nu de stof hier een beetje begint neer te dalen leek het ons tijd om een kerk te gaan zoeken.
Elke lente opnieuw borrelt het bij mij, de neiging om een korte broek en badslippers aan te trekken naar kantoor. Die neiging kun je het best onderdrukken, draag lang genoeg een lange broek en je gaat het vanzelf waarderen.