Wat je ook doet, doe het als een malle.
Afgelopen weekend was het jeugdkampf. Een weekendje naar de een of de andere obscure kampeerboerderij met de hangjongeren. Sebastiaan en Sjors als mede-leiding aanwezig. Stuk voor stuk zijn we best capabel. Maar gezamenlijk? Een laffe half-capabele bende van alles-aan-elkaar-klooiende pinda's. Kortom, moest dit weekend wel een ramp worden.
Wow. Wat een idee. Je wilt eigenlijk nog helemaal niet trouwen, maar je merkt dat je vriendin van die hints blijft geven. En mensen om je heen beginnen af en toe te vragen: "Goh, zou je haar niet eens een keer vragen". Aan alle kanten wordt er aan je geschud om nu eens te gaan proposen, maar eigenlijk wil je nog niet. Niet iets dat ik herken verder hoor. Echt niet. Heus niet.
Zo. Maandag na verenigingsweekend. Kop koffie en een stuk schrijven over de intens leerzame en diep-spirituele tijd die we daar als vereniging vol met hipster-christen-tuig konden hebben. Ik spreek hier bewust over "konden hebben". Het was ook erg goed mogelijk voor optie twee te gaan: een niet al te leerzame niet-zozeer-spirituele tijd die bestond uit in de zon op een surfplank liggen, sport, gek doen, in intieme gesprekken bij kampvuren mengen, zwemmen, fotografie, zwemmen met een fotocamera op je hoofd geductaped en languit in het gras liggen. Ik koos voor optie twee.
Of: Nostalgie is van alle tijden Zo. De baard is onderwerp van discussie en gesprek. Vragen die spelen zijn; Is de baard weer hip? Mogen mannen een baard dragen? Mogen vrouwen een baard dragen? De baard voor mannen, en vrouwen, is weer helemaal terug in het straatbeeld. Trendwatchers speculeren al of vrouwen komende zomer ook snorretjes gaan laten staan. Van die foute ambtenaren snorretjes.
Laat ik achteraan in de kerk gaan zitten. Sorry, ben wat laat. Waar zijn we? Psalm 112. Nieuwe of oude berijming? Oude. Gaap. Hoezo was je te laat? Moest mijn kado nog inpakken. Organist is wel aardig goed, zou mooi zijn als hij een stuk Bach speelt. Wel beetje een statische dienst, of niet?
We gaan het hebben over regels vandaag. Vorige week, college, "Financial Accounting". Was niet zozeer een college alswel een docent die aan het ranten was over, dingen. Zou een goede dominee zijn. Hoe dan ook. Hij had het niet zo op regels. Maar je moest principes hebben. Want, geef financiële professionals 1000en regels en ze kunnen doen wat ze willen. Want ze doen alles dat niet mag, maar wel volgens de regels. Achter regels kan je je verstoppen. Dus zolang je regels hebt mag alles.
Wat is het toch met christelijke events? Ik vind het oprecht cool dat kerken dingen willen organiseren, maar waarom zijn ze altijd zo, net niet? Meh. Goede vrijdag. Daphne en Dinand wat aan het rondshoppen naar iets opbouwends om naar toe te gaan. Event: "Johannes Passie in de Polaroid fabriek voor zwervers". Kijk. gaaf. Johannes Passie vind ik mooi, industriële setting, specifiek zou er geflyerd worden onder zwervers. Cool. Echt, gaaf.
Dit gaat een lang verhaal worden over koeien, schuren met graan en pinda's. Om met die pinda's te beginnen. Ik merk tijdens mijn studie dat mijn idealistische-pinda kant terug begint te komen. Blij mee. Ben aardig benieuwd wat dat de komende tijd gaat worden. Vind dingen als ontwikkelingshulp, gerechtigheid, eerlijke handel belangrijk en heb een schurft aan het morele bankroet van de financiële wereld. Maar doe wel een studie in die richting. Boeiend. Laat me een klein inkijkje geven op waar het binnen mijn studie zo'n beetje om gaat. Op mijn eigen subtiele manier.
Hoe komt splinter door de winter? Of in andere woorden, hoe overleven studenten de tentamenperiode? Sommigen komen door de tentamenperiode omdat ze weten dat de studie bijna voorbij is en er een baan in het verschiet is. Anderen kunnen overleven door kamer opruimen, ramen lappen, boenen, wasmachine repareren, afwas wegwerken en alle andere klusjes die echt al twee maand moeten. Weer anderen weten tussen het leren door wat sociale contacten in te plannen waardoor ze het gevoel van mens-zijn niet helemaal verliezen.
Bij burgers op bezoek gaan is een dingetje. Waar studenten normaliter gewend zijn om benen op tafels te leggen, afwas te laten staan, openbaar te boeren, slapen waar het uitkomt, muziek te luisteren op hoorbaar volume, eten wanneer er trek is en consequent vergeten hun handen te wassen na het toiletbezoek zijn dit blijkbaar dingen waar burgers zich aan storen. Huilebalken. En blijkbaar waarderen ze het ook niet als je met whiteboard-marker de voordeur bewerkt.
Persoonlijkheidstestjes zijn een dingetje. Eindeloos populair. Niet alleen zie je op facebook een constante stroom aan bedroevende "op welk starwars karakter lijk jij", "op welke pokemon lijk jij", "op welke profvoetballer lijk jij" en "op welke desperate housewife lijk jij" testjes voorbijkomen maar ook de meer serieuze varianten genieten aan bekendheid. Enige jaren terug was bij Navigators, mijn studentenvereniging, spreken over MBTI nog voorbehouden aan de bestuurlijke elite die moest leren samenwerken.
Het is weer lente. En dat moet gevierd worden! Nu zijn er vele manieren om de lente te vieren. Het is mogelijk om, gekleed als madelief, de zonnedans te doen. Ook is het mogelijk om in zwembroek door het jonge gras te rennen. Maar, de meest populaire manier om de lente te vieren, met enige voorsprong, is toch wel een foto te maken van jezelf waarin je overduidelijk aan het genieten bent van de lente. Uit recent onderzoek is gebleken dat deze foto's met name in het voorjaar populair zijn en dat meer dan 98% van de mannen nooit zo'n foto gemaakt heeft.
De Obama top is momenteel in volle gang. Obama is al aangekomen met zijn helikopter Airnoice one en heeft daarna de nachtwacht bezocht. Na een bezoek aan het Rijksmuseum is hij het park in gegaan om daar wat eendjes te voeren. In het park werd hij opgewacht door Mark Rutte waar ze gekeken hebben naar "De schoenenpoetser", een schilderij uit 1792 waarop de eerste Nederlandse premier staat die de schoenen van een Amerikaanse president oppoetst.
In de categorie: "joh, je meent het". Kleine kinderen worden groot. Met enige voorsprong de meestvoorkomende clichématige uitspraak. Rondom dit principe, dat kinderen groot worden, zijn overigens flink wat andere genânte uitspraken. Wie kent de volgende? Hee <naam>. Wat leuk dat ik jou hier zie. Laatste keer dat ik je zag was je nog een klein hummeltje. Of erger Ik heb jou luier ooit nog verschoond.
Het blijkt goed mogelijk te zijn een preek voor te bereiden onder invloed van alcohol. Alcohol zorgt blijkbaar voor de creatieve vaardigheden die nodig zijn om niet kloppende eindjes uit de Bijbel aan elkaar te knopen, je om tegenstrijdigheden heen te kletsen en om de moed te vinden om uberhaubt door te gaan. Of, zoals één van de jeugdleden het gister verwoorde Met iedere fles die ik drink word openbaringen duidelijker