Wat je ook doet, doe het als een malle.
Zo. Mijn eerste soort van werkdag na de vakantie. Wat valt daar over te zeggen? Nou dit. Het was warm. Heel erg warm. Met de termometer op zo'n 4.5 miljoen graden was het lastig nadenken. Allereerst met het bestuur richting de winkel geweest om onze pakken af te halen. Het was onderweg warm. En in de winkel ook. Dinand heeft daar praktisch de hele tijd onder de airco gestaan.
Er zullen mensen zijn geweest die zich afvroegen waar mijn dagboek stukje #7 om exact 00:21 bleef. Nou, ik was met leukere dingen bezig, dus jullie kunnen wat mij betreft een boom in. Bij deze dan de afsluitende dagen van Zomerkamp.
Zomerkamp dag 6. Het thema van de tijd met God vanochtend was "tijd met God voor doeners". En deze bestond uit een Bijbelstudie. Jammer, echt jammer, dat er erkend wordt dat niet iedereen God vindt op dezelfde manier, maar dat er dan toch een Bijbelstudie over doen gemaakt wordt. Ik weet dat mensen oprecht hun best gedaan hebben hierop, en dat is te merken, maar dan ben je niet bezig een plank mis te slaan alswel dat je in een ander bos staat met een rol ductape en een schroevendraaier.
Dag 5 alweer. Ben nog nauwelijks moe, dus denk dat ik het eind ga halen. Dat scheelt. Vanochtend vertelde Wil Doornenbal iets. En Wil is fantastisch. Wil kan ontzettend belerend, bijna denigrerend richting een volle groep studenten zijn. En dan is het niet erg. Ze kan dat maken. ofzo. Fantastisch.
Seks. Zo, dat is wel een beetje de samenvatting van vanochtend. Het thema van vandaag was seks en relaties. Of andersom.
Zo. Het is nog steeds zomerkamp. We begonnen vanochtend verplicht met een ontbijt in stilte. Dat was een experiment ofzo. Maf idee wat mij betreft. Volgens mij was het idee als volgt, er zijn introverte mensen en die houden niet van ontbijt in een grote groep. Want dat is luidruchtig en druk. Introverte mensen kunnen daar zelfs heel erg chagrijnig van worden. Nu, het idee van ontbijten met z'n allen in stilte is dat iedereen dan een keer chagrijnig is.
Zo. De tweede dag. Beginnend met persoonlijke stille tijd. U kent het procedé. Zo'n 200 mensen die allemaal op willekeurige locaties, maar wel zo ver mogelijk van elkaar vandaan, gaan zitten bijbellezen en daarbij heel erg moeilijk kijken volgens een voorgeschreven vorm. De moeilijke vorm vandaag is: journaling. Wat betekend dat je de dingen die je denkt opschrijft om daarmee het gedachtenproces te vertragen. Als echte extrovert vind ik in mijn eentje stilzitten nadenken uberhaubt al vervelend en als persoon met teveel energie heb ik ook een hekel aan traagheid.
Goed, het is 's avonds na de eerste dag zomerkamp en ik lig in bed mijn dagboek te typen. Fantastisch. Er worden hier wat opmerkingen gemaakt over Enschedeërs en nerds. Waarschijnlijk wel terecht. Hoewel, er ligt hier ook iemand uit Wageningen rustig mee te praten over routers en switches. Gelukkig, het is een beetje bekend hier.
Ok, ik geef toe, ik ben kapot, volledig moe en ga overwerkt raken als ik niet stop. Kortom, ik ga mijn rust serieus nemen en heb voor deze zomer het een en ander afgezegd. En daarnaast een serieuze vakantie ingepland. 3 weken lang waarin ik niets anders ga doen dan in een hangmat liggen een boek lezen en druiven eten. Tijdens deze drie weken kan studie, NSE, iedereen, z'n moeder en de hond rustig de apenlazarus krijgen, ik blijf in mijn hangmat.
Wat wij als christenen ook afsluiten, een kerkjaar, een clubjaar, een vrouwenmiddagactiviteitenbegeleidingsclubjaar of een kringjaar. Het wordt altijd afgesloten met het geven van kleine presentjes waarop leuke verhaaltjes zijn geschreven. Niemand weet waarom, maar binnen de subcultuur christelijk Nederland word dat, altijd, gedaan. Grappig genoeg is dat er soms zelfs nog bijgezegd wordt dat het om een creatief aflsuiten van het jaar gaat. Want we gaan een keer wat anders doen en schrijven nu leuke stukjes voor elkaar op ansichtkaarten.
Er is in Ukraïne dus een vrouwenactivisten groep bezig. Femen heten ze. En nu heb ik normaal al niet een heel hoge pet op van vrouwenactivisme, maar dit slaat wel echt alles. Het is dus als volgt, deze vrouwen zijn ergens op tegen en om die reden lopen ze topless door Ukraïne heen. Als de geharde professional die ik ben heb ik dus onderzoek gedaan naar waar ze precies op tegen zijn. Misschien hebben ze ergens op hun site, Facebook, Twitter of Google+ wel een persverklaring staan?
Gisteravond als spreker bij StudentAlpha langs geweest. Mocht het hebben over de Bijbel. Zag er naar uit, want ik vind spreken leuk en de Bijbel vind ik een mooi onderwerp. Kortom, ik had een enorm mooi kloppend verhaal geschreven dat volledig onderbouwd was waarbij ik vanuit feiten aantoonde dat de Bijbel letterlijk waar is.
Gister afspraak met begeleider voor mijn bacheloropdracht. Die begon met de melding dat mijn verslag er erg goed uitzag, dat ik goed werk geleverd had en dat hij het idee had dat ik wist waar ik mee bezig was omdat ik duidelijk schreef. De rest van de afspraak bestond uit een conversatie waarvan ik echt vermoed dat het oprecht meedenken was. Knetters, blijkbaar heb ik iets goed gedaan, dat is nieuw. Dat is maar goed ook, want ik leef al twee weken in de slapen-en-eten-is-optioneel-modus.
Wat is er van me geworden? Het was nog geen jaar geleden dat ik met plezier, verve en eloquentie alles waar ik niet helemaal tevreden mee was vakkundig de grond inboorde. Dat was een hobby van me en laat duidelijk zijn, ik was er goed zijn. Om aan te geven hoe serieus ik iets nam was het geen enkel issue om in pak, maar op badslippers, naar een borrel te komen, of in een zwembroek naar een algemene vergadering. Want, we zijn dan wel heel serieus met elkaar, maar we zijn ook studenten en laten we gewoon toegeven dat we een beetje maf zijn met elkaar.
Gisteravond weer kring. Moeite om mijn aandacht erbij te houden. Wat nogal typisch is, het ging over de doop, een onderwerp waar ik als baptist uiteraard een enorm sterke mening over heb. Want als we als christenen binnen Nederland niet meer echt relevant zijn dan kunnen we altijd nog onderling stennis schoppen over dingen die zelfs onszelf niet meer boeien.