Afgelopen weken waren een nachtmerrie en achtbaan. Naar huis van schoonouders omdat schoonvader erg ziek was. Overnachten. Toch door naar het ziekenhuis, UMCG Groningen. Bij familie overnachten, uiteindelijk in het huis van vrienden die op vakantie waren. Waken bij schoonvader.

Ondertussen moest Silvijn elke 3 uur gewoon z'n voeding en eventjes spelen en knuffelen. Terwijl opa in ziekenhuisbed lag te sterven lag Silvijn één verderop zijn eerste klankjes te brabbelen. Totaal onwerkelijk.